Wetenschapper Jack Griffin heeft een manier gevonden om onzichtbaar te worden. In een hotelletje in een of ander gat probeert hij het proces om te keren. De gebruikte drugs sorteren echter niet het gewenste effect. Jack wordt er alleen maar aggressief van en keert zich tegen de vreselijk irritante plebs die er wonen. Hij weet een zichtbare gast voor zijn karretje te spannen en ontwikkelt allerlei plannen die naar huidige maatstaven als terroristisch bestempeld zouden worden. De politie organiseert een klopjacht op de onzichtbare wetenschapper, maar Jack is slim en bovendien erg moeilijk waarneembaar...
Nogal heikneuterige film gebaseerd op het gelijknamige verhaal van H.G. Wells. Aan The Invisible Man heeft de tand des tijds behoorlijk zitten knabbelen, want wat mij betreft biedt de film praktisch nergens vermaak en/of spanning. Het sfeertje is vreselijk oubollig en kluchterig en domineert helaas de gehele prent. Van de zo geroemde effecten zul je ook geen harde plasser krijgen, tenzij je van zwevende objecten houdt en het zichzelf steevast herhalende omkleedritueel van de hoofdpersoon. Gruwelijk irritant is de bijdrage van Una O`Connor die de vrouw van de innkeeper speelt, een oude heks die continu aan het krijsen is.
Zoals gezegd gebeurt er nauwelijks iets noemenswaardigs. Het personage wordt niet uitgediept zoals in het boek en ook op zijn subversieve activiteiten is het lang wachten. Het is dat hij een trein laat ontsporen, anders had ik het laagst mogelijke cijfer uitgedeeld. Ik denk dat ik binnenkort maar weer eens Hollow Man van Paul Verhoeven ga opzetten, om de baggersmaak van The Invisible Man weg te spoelen. Wat een drama.
