Heksenjager Irineus Daninsky hoort een vloek over zijn nazaten uitspreken voordat hij een heks op de brandstapel executeert. Eeuwen later is Waldemar Daninsky de pechvogel. Op Walpurgisnacht, dan staan de poorten naar de hel open, effectueert een heks op rituele wijze de vloek. Bij volle maan verandert Waldemar in een weerwolf die mensen moet afslachten. Een hele zooi mensen in de Karpaten legt op brute wijze het loodje, want het is ineens erg vaak volle maan. Ondertussen probeert de boze lokale bevolking uit te zoeken wie of wat al die lijken veroorzaakt...
De prent oogt als een occulte kasteelroman, met veel aandacht voor kostuums en decor. El Retorno de Walpurgis heeft een niet bijster originele plot, maar beschikt over een effectieve manier van sfeeroverbrenging. De film beweegt zich niet al te rap voort, maar er vallen genoeg sterfgevallen te betreuren. Qua special effects is het een beetje behelpen. De weerwolf ziet er niet al te best uit, wat ook geldt voor de rode verf die moet doorgaan voor bloed. Op die slakken leg ik niet al te veel zout, want ik heb een zwak voor dit soort occulte horrorfilms. Heksen(jagers), bloed, tieten en een weerwolf; wat wil je nog meer?