Nota bene; degenen die de film nog niet hebben aanschouwd, raad ik aan niet verder te lezen. Er volgen namelijk enkele spoilers.
Op zich heb ik van tevoren, vanwege de frequente afgezaagdheid, niet al te veel vertrouwen in films over seriemoordenaars, maar ging in dit geval af op de -terecht- goede reputatie van Identity. Ik werd dus niet teleurgesteld, want dit is een puike film die je continu op het verkeerde been zet. De plot lijkt in beginsel een overdaad aan toevalligheden te bevatten. Hierin zien we hoe een groep verschillende mensen op verdacht noodlottige wijze in noodweer stranden in een motel.
Spoedig begint de groep in aantal te slinken. Het ligt voor de hand in de aanwezige veroordeelde seriemoordenaar (op gevangenentransport) de dader te zien. Deze vindt echter ook op brute wijze de dood, waarna het moorden niet stopt. Een smeris -die geen smeris blijkt te zijn- en een voormalig smeris proberen uit te zoeken wie of wat verantwoordelijk is voor de reeks macabere sterfgevallen, waarbij telkens een kamersleutel bij het lijk wordt gevonden.
De film lijkt hierop af te stevenen op een volstrekt ongeloofwaardige climax, waarbij even wordt gesuggereerd dat er geesten van Indianen aan het werk zijn. Uiteindelijk blijkt praktisch de gehele film zich af te hebben gespeeld in het hoofd van een psychopaat met meervoudige persoonlijkheids-stoornis. Normaliter is zulk soort ontwikkelingen een flauwe vondst, maar hier kon ik er goed mee leven. Dit heeft tevens te maken met de unhappy ending die de prent bezit.
Het valt te bezien hoe geschikt deze film is voor meerdere malen kijken, maar de eerste keer beviel Identity me uitstekend. De film bevat een aardige dosis suspense, redelijk acteerwerk en een meer dan adequate bodycount, waarbij de slachtoffers op vrij originele wijze hun lot ondergaan. Al met al herbergt Identity dus alle ingrediënten voor een geslaagde thriller en is wat mij betreft dan ook een subtopper in het genre.