Henry Brubaker is de nieuwe gevangenisdirecteur van de Wakefield gevangenis. Hij is speciaal aangenomen om de gevangenis te hervormen. Om goed te weten hoe hij dat kan doen infiltreert Henry in zijn eigen gevangenis zonder dat de gevangenen of personeel dat weet. De corruptie blijkt de spuigaten uit te lopen. Brubaker besluit die keihard aan te pakken en daar maakt hij geen vrienden mee.....
Grootste pluspunt van de film is dat het verhaal realistisch blijft. Geen typische Hollywoodclichés en geen happy end. De hoofdpersoon is recht door zee, ietwat idealistisch en wenst niet aan compromissen te doen. Hierdoor jaagt hij zowel de wachten als menig politicus tegen zich in het harnas. Na tal van incidenten is zijn positie niet meer te handhaven en druipt Henry gedesillusioneerd af. Boodschap: hoe hard je het ook probeert, meer dan een speldenprikje kun je niet toedienen aan de heersende macht, niet in een gevangenis als Wakefield en dus al helemaal niet op wereldniveau.
Uiteraard zijn er ook een aantal duidelijk aanwezige minpunten. Brubaker is soms wat langdradig met flinke tussenpozen zonder noemenswaardige actie. Echt saai wordt het echter gelukkig nooit. Tevens ontstijgt het acteerwerk nooit het niveau Jan Modaal. Robert Redford laat zich niet op zijn best zien en Morgan Freeman zal zijn glansrijke carrière niet te danken hebben aan zijn bijrol in dit werk van Stuart Rosenberg. Alle plussen en minnen bij elkaar opgeteld is dit gewoon een degelijke film.
