Ice Age: The Meltdown (Ice Age 2)Na het succes van Ice Age in 2002 kon een vervolg niet uitblijven. Ice Age: The Meltdown is de naam van de opvolger. De wereld van de ijsbeestjes is nog steeds erg koud, maar dat zal niet lang meer duren. Het einde van de ijstijd is namelijk in zicht en dit brengt een groot gevaar met zich mee. De dam van ijs die de droge wereld scheidt van een groot meer begint ook te smelten. De dieren hebben maar een redmiddel en dat is afreizen naar een boot aan de andere kant van de vallei. De drie beestjes die we nog kennen uit de eerste film, Manfred de mammoet, Sid de Luiaard en Diego de sabeltandtijger, ondernemen samen deze reis. Onderweg komen ze vrouwelijke mammoet Ellie tegen die denkt een buidelrat te zijn. Zij gaat mee richting boot, maar allerlei oponthoud onderweg zorgt dat ze daar bijna te laat aankomen. En dan zijn er ook nog gevaarlijke vissen die het op de prehistorische snacks voorzien hebben. Gemakkelijk is het zeker niet voor de wollige beestjes, maar zoals het een kinderfilm betaamt is het einde altijd rozengeur en maneschijn. Behalve voor de dodo, waarvan je in deze film leert waarom ie is uitgestorven. Zoals wel vaker het geval is met deeltjes twee vallen die behoorlijk tegen. Zo ook met dit Ice Age: The Meltdown. De eerste film uit deze serie kon mij behoorlijk bekoren door de grappige wezentjes en de originele setting waarin het geheel zich afspeelt. Nu is het eigenlijk gewoon armoede troef en bovendien een slap aftreksel van de eerste. Zoals verwacht mag worden biedt Ice Age: The Meltdown wel fantastische animaties. Vooral de haren van de mammoet in de wind zijn schitterend en moeten echt heel erg veel werk hebben gekost. Jammer is het dat de achtergronden zo simpel en karig zijn weergegeven. Je aandacht is dan ook continu gericht op de beesten in de film. Een groot nadeel aan deze film is de totale willekeurigheid van gebeurtenissen in de film en de slechte continuiteit van het verhaal die dat oplevert. Zo lopen de beestjes soms op land, dan weer op ijsschotsen en dan weer op land, zonder dat het je als kijker duidelijk is dat dit gebeurd. Ook onderwater zwemmende mammoeten konden mij weinig tevreden stellen en doen, ondanks dat dit een tekenfilm is, afbreuk aan het geheel. Als laatste kritiekpunt wil ik nog de stemmen van de hoofdfiguren noemen. Queen Latifah is goed gekozen als gestoorde mammoet Ellie. Buiten haar zijn de stemmen echter niet fantastisch. Vooral Ray Romano weet zoals altijd mateloos te irriteren met zijn lage, binnensmondse stem en weet als zodanig geen enkele komische noot in mammoet Manny te leggen. Ice Age: The Meltdown is geen afgrijselijke film, maar zeker ook niet goed te noemen. Het ratje dat achter zijn eikeltje aan zit is een van de weinige hoogtepunten, maar dat lijkt me onvoldoende motivatie om een kijkbeurt te rechtvaardigen.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
     |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ice Age: The Meltdown (Ice Age 2)Toen ik aan deze film begon had ik weinig verwachtingen. En dat bleek ook wel de goede instelling te zijn. We maken kennis met dezelfde personages als in deel 1, plus nog een paar nieuwe zoals een vrouwelijke mamoet en twee kleine irritante beestjes. Gelukkig heeft de eekhoorn een grotere rol in dit deel! Eem rol waarin hij wederom verwikkeld raakt in een eeuwige achtervolging van een hazelnoot! Dit karakter zorgde voor een aantal glimlachjes van mijn kant aangezien de manieren waarop hij net-niet de noot te pakken krijgt, best origineel te noemen zijn. Wat verhaal betreft zijn er twee 'lijntjes' te bespeuren. Enerzijds moet de bonte kudde van beestjes het dal uitvluchten aangezien de ijsdam op springen staat. Anderzijds realiseert de mamoet (papoet) dat hij de enige van zijn soort is, maar hij komt halverwege een vrouwelijke mamoet tegen waarmee het echter niet wil stroken (aanvankelijk). Alles van deze film is compleet voorspelbaar te noemen. Niets is origineel, behalve de eekhoornshots zoals ik hierboven al noemde. Toch verveelt het niet echt door de gortdroge humor en de overdreven situaties waarin ze telkens belanden.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
