George Méliès verdient voor dit werkje waarschijnlijk de credits voor de eerste sci-fi/fantasy-film ooit. De plot is overigens vrij aardig. Hierin besluiten vijf astronomen om naar de maan af te reizen. Ze landen met hun raket in een oog van de maan, waarop het spontaan begint te sneeuwen. Spoedig maken ze kennis met maanmannetjes. Als lompe horken treden ze de buitenaardse wezens tegemoet. Gelukkig exploderen de maanmannetjes als je ze een klap verkoopt. Hun aantal stijgt echter behoorlijk en ze zijn redelijk pissig. Bovendien beschikken ze over speren. Op de vlucht en op weg naar hun raket, vermoorden de astronomen nog even de koning van de maanmannetjes. De terugreis naar de aarde verloopt weinig elegant, doch doeltreffend in zijn eenvoud: De raket wordt simpelweg van de maan in een oceaan geduwd. De astronomen worden als helden onthaald. Tijdens de terugreis had zich echter een buitenaardse verstekeling aan de raket vastgeklampt... Humor wordt er dus wel geboden. Het is daarom erg jammer dat je naar een Fransoos in het Engels moet luisteren om details van het verhaal mee te krijgen. De muziek is ook al niet best en past totaal niet bij de beelden. De productiewaarden zijn erg rudimentair, maar daar zal ik niet over zeiken, gezien het jaartal waarin de film is gemaakt. Dit is eenvoudigweg een aardig filmpje van twaalf minuten dat -sowieso qua curiositeitswaarde- zeker bezienswaardig is.