Engeland in de jaren zestig van de negentiende eeuw. De wereldtentoonstelling vindt plaats in Londen en het belooft een mooi jaar te worden qua uitvindingen. Ray Steam is een jong mannetje dat zijn tijd het liefst vult met knutselen aan stoommachines en hier allerlei dingen mee uitvinden. Dit doet hij in navolging van zijn vader en opa die in Amerika hetzelfde werk doen. Op een dag ontvangt hij een pakketje van zijn opa met daarin een metalen bol en het bericht dat deze nooit in handen mag vallen van de O´Hara Foundation. Vrijwel direct staan er mannen van deze stichting voor deur en zet de kleine James het op een rennen. Hij wordt achtervolgd maar ontmoet hierbij ene zeker Stephenson aan wie hij het pakje wel veilig kan geven. Helaas, Ray wordt opgepakt en meegenomen naar Londen. Hier blijkt dat zijn vader voor de O´Hara Foundation werkt. Ook leert hij de kracht van de metalen bol: het is de ultieme onuitputtelijke bron van stoom, waardoor de wereld een nieuwe technologische tijd in zal kunnen gaan. Ray´s vader en de stichting willen deze kracht echter aanwenden om oorlogsmaterieel te kunnen maken. Ook Stephenson blijkt geen lieverdje; hij heeft namelijk hetzelfde doel. Ray weet niet wij hij moet geloven, maar moet samen met zijn opa Londen redden als er een oorlog lijkt uitbreekt, waarbij de stoombal de inzet is. Heel Londen lijkt te vergaan door een gigantische toren van stoom, vol met wapen en bommen.
Zoals hieronder op het forum al te lezen is wordt de titel van deze Japanse film niet al te serieus genomen. Dit geldt ook voor mezelf. In Steamboy is het namelijk een en al stoom wat de klok slaat. In vrijwel alle scènes zit wel een wolkje verdampt water om het beeld op te sieren. Hierdoor is het begin van de film zeker niet al te serieus te nemen. Eigenlijk geldt dat voor de gehele film, maar later in de film is het meer verveling die toeslaat. Dit komt doordat er van een goede plot nauwelijks te spreken is. Feitelijk zijn er namelijk maar twee scènes in deze film: eentje waarbij Ray met de bol probeert te ontsnappen en eentje waarbij Londen een groot slagveld is en Ray de stad moet redden. Oftewel, Steamboy duurt veel te lang en had ook tot een uurtje kunnen worden beperkt, wat de prent zeker ten goede zou zijn gekomen. Los van het matige verhaal is Steamboy een film die je wel blijft kijken. Dat is op conto van de schitterende animaties te schrijven. Vooral de details waarmee omgevingen en achtergronden zijn ingevuld zijn om je vingers bij af te likken. Als laatste wil ik nog even kort in gaan op de filosofische inhoud die elke Japanse tekenfilm lijkt te moeten vullen. Aangezien Steamboy van de maker van Akira is, is het niet verwonderlijk dat het ook hier over de strijd tussen de mens en technologie gaat, waarbij duidelijk wordt ingestoken op de negatieve ontwikkelingen in de wetenschap. Echt fantastisch vond ik de uitwerking hiervan niet, vooral omdat het er vaak nogal driedubbel dik bovenop ligt. Concluderend kan gesteld worden dat Steamboy een teleustellende anime-film is, die enkel een voldoende verdient door zijn fantastische animaties.
