In Australië gesitueerde western -dus eigenlijk geen western, maar vooruit- waarin Guy Pearce (o.a. L.A. Confidential en Memento) de opgepakte outlaw Charlie Burns speelt, die het voorstel krijgt om zijn oudere broer Arthur te vermoorden. Indien hij hier op ingaat, kan hij zijn jongere broer Mike redden, die ter verzekering wordt vastgehouden. Arthur (Danny Huston) wordt niet voor niets gezocht; hij staat aan het hoofd van een multiraciale bende die verantwoordelijk is voor verkrachting, plundering en moord van een gezin. Enfin, het voorstel valt niet in goede aarde bij de lokale bevolking, die gerechtigheid wil zien. Bovendien hebben ze het niet zo op Aboriginals. Daarenboven lijkt Charlie geenszins van plan zijn broer te vermoorden. Als Charlie en Arthur vernemen dat Mike is bezweken aan de zweepslagen die hij te verduren kreeg, zint het duo op wraak...
Deze film weet door de schitterende plaatjes die continu aanwezig zijn, bijna te verbloemen dat het door Nick Cave geschreven scenario bar weinig om het lijf heeft. Veel actie vindt er ook al niet plaats. Hier staat tegenover dat de aankleding fraai is. De passende muziek van Nick Cave, maar vooral de prachtige decors helpen uiteraard een handje. Niettemin is de kundige cinematografie opvallend. Dit komt goed naar voren in de (sporadische) geweldsscènes die de prent rijk is. Deze zijn vrij grafisch van aard, maar er wordt niet met de botte bijl gehakt. De geweldsfragmenten zijn fraai gestyleerd, waardoor ze de impact hebben die brute scènes verdienen.
Ook het acteerwerk ontstijgt met gemak het gemiddelde niveau. Ondanks dit gegeven had ik weinig feeling met de karakters, waardoor ik niet werd meegezogen in het verhaal. Zoals reeds geïmpliceerd is vooral het magere script hier debet aan. Daar ik van mening ben dat een gebrek aan fysieke actie gecompenseerd dient te worden met in elk geval een fatsoenlijk plot, hetgeen bij The Proposition niet het geval is, valt mijn beoordeling voor deze optisch fraaie film relatief laag uit.