Gangster Johnny Ross dreigt te getuigen tegen zijn voormalige vrienden, waarop hij in beschermde bewaring wordt geplaatst. Toch krijgt hij een aanslag op zijn leven te verwerken, waaraan hij later in het ziekenhuis bezwijkt. Smeris Frank Bullitt heeft de leiding over de zaak en verzwijgt de dood van Ross, om de moordenaars uit de tent te lokken. Ondertussen hijgt de gluiperige openbaar aanklager Chalmers in zijn nek, die de getuigenis van Ross goed kan gebruiken voor zijn politieke aspiraties...
De plot van Bullitt is vrij standaard, doch de suspense is alomtegenwoordig. De verveling slaat dan ook nimmer toe. Dit wordt niet in de laatste plaats veroorzaakt door de de gehanteerde stijl, die te typeren valt als cool op een jaren '60-manier. Gedateerd oogt de film echter allerminst. Zo is de fameuze auto-achtervolging in de film mijns inziens nog steeds niet overtroffen. Bullitt bevat de ingredïenten die je mag verwachten van een politiefilm: Misdaad, actie, spanning en een coole hoofdpersoon. Steve McQueen is uitstekend gecast als deze onderkoelde agent. Hij vertolkt hier waarschijnlijk zijn meest memorabele rol. Robert Vaughn heb ik ook wel eens slechter zien acteren, terwijl tevens Robert Duvall in de rolbezetting valt te ontwaren. Peter Yates' Bullitt is tezamen met Point Blank (John Boorman) en The French Connection (William Friedkin) essentiële stof voor de liefhebbers van moviecool uit de jaren '60/'70.
