Als kind moest Johnny machteloos toezien hoe zijn van verraad verdachte vader door medesoldaten wordt doodgeschoten. Johnny wordt geadopteerd door de sheriff en groeit uit tot een, optisch, aimabele kerel. In de werkelijkheid is hij echter een meedogenloze bandiet die graag soldaten vermoordt. Luitenant Garringo wordt er door het leger op uitgestuurd om Johnny te elimineren. Garringo raakt bevriend met Johnny's surrogaatvader, die als hij de waarheid ontdekt, tussen twee vuren -de wet en zijn gevoel- staat...
Deze film had ik enkel tot mijn beschikking in een Spaanstalige versie zonder ondertiteling. De Spaanse taal ben ik nauwelijks machtig, maar ik verwachtte dat dat bij een spaghettiwestern geen probleem zou moeten vormen, daar deze films nou niet bekend staan om de grote hoeveelheid dialogen. Spijtig genoeg vormt Garringo op deze vuistregel een uitzondering. Niet alleen omdat ik het niet honderd procent kon volgen, maar tevens omdat dit ten koste gaat van het aandeel actie. Hoewel ik er dus niet veel van verstond, lijkt het me sterk dat het hier uiterst boeiende dialogen betreft. De lineaire plot is in ieder geval snel duidelijk en behoeft mijns inziens niet zoveel gesprekken.
Qua settings is Garringo een van de minder fraaie genrevoorbeelden. De prent oogt als een erg kleine productie, hetgeen de toonzetting niet ten goede komt. Toch weet de film over het geheel genomen aardig te vermaken. De actie is adequaat te noemen en de muziek is redelijk. Bovendien zet Anthony Steffen de titelpersoon op aardige wijze neer. Als essentiëel zal Garringo de spaghettiwestern-annalen echter niet ingaan; daarvoor is het gebodene te standaard en ontbreekt het de film aan veel te veel.