Naar verluidt is deze film ontstaan als parodie op Apollo 13, met de Leprechaun in de Tom Hanks-rol. Dat klinkt niet al te best, zul je zeggen. En dat is het dan ook niet, kwalitatief bezien althans. Qua plot is er weinig nieuws aan de hand. De Leprechaun heeft wederom trouwplannen, ditmaal in de ruimte. De achterlijke bemanning van een ruimteschip verpest echter de boel, waarop de Leprechaun zich genoodzaakt ziet wraak te nemen...
Het is niet het afgezaagde verhaal dat hier voor genoegdoening zorgt; dat doen de bizarre zijwegen die de prent inslaat en de excentrieke personages. Deze rijke karakters zijn zo belachelijk, dat ze mijn lachspieren zeer frequent wisten te bedienen. Bovendien worden ze neergezet door vermakelijke b-acteurs, die overduidelijk weten dat ze in een misbaksel eerste klas aan het opdraven zijn. Dit maakt de enorme pulpsfeer er niet minder op. De ultragoedkope effecten weten hier ook goed aan bij te dragen. Hier is niet getracht iets goeds te maken, wat uiteindelijk falikant mislukt.
Leprechaun in Space is opzettelijk gruwelijk slecht gemaakte rommel. De film spreidt echter een enthousiasme tentoon, dat bij mij aanstekelijk werkte. Negen van de tien films zijn beter dan deze van Brian Trenchard-Smith, doch wat entertainment betreft doet deze film het stukken beter dan zijn gemiddelde collega.
