De twaalfjarige Shaun voelt zich nogal klote nadat zijn vader in de Falkland-oorlog om het leven is gekomen. Daar komt nog eens bij dat hij op school gepest wordt. Als hij na weer een ervaring met een aantal bullies op weg naar huis, komt hij een groepje skinheads tegen. Zij vangen hem op en tonen interesse in hem. Shaun voelt zich op zijn gemak bij het clubje en laat zelfs zijn kop kaalscheren en trekt skinhead-kleding aan. Kort gezegd, het zijn gezellige tijden. Zaken veranderen wanneer Combo terugkomt uit de gevangenis en zijn oude vrienden opzoekt. Hij is een hardliner en heeft een hekel aan buitenlanders: het gespuis dat banen van de Engelsen inpikt. Met zijn opvattingen zorgt hij voor een split in de groep. Shaun besluit Combo te volgen omdat deze zich het meest om zijn overleden vader bekommerd. Hierdoor wordt Shaun echter wel een echte rechtse skinhead met een grote hekel aan Pakistanen en andere buitenlanders. De zaken veranderen voor Shaun echter voorgoed op een feestje waar ook Milky, een Jamaicaanse skinhead is uitgenodigd. Combo wil hier zijn vriendschap richting Milky tonen, maar draait volledig door wanneer blijkt dat Milky zich meer Jamaicaan dan Engelsman voelt. Milky wordt door Combo doodgeslagen. Dit is voor Shaun het teken dat hij zich nooit met Combo had moeten inlaten.
Deze Engelse speelfilm heeft twee kanten. Het eerste deel van de film is vooral licht komisch te noemen. We zien een jong mannetje zich aansluiten bij een groepje mensen waar hij eigenlijk helemaal niet tussen past. De transformatie van Shaun in een skinhead en zijn pogingen vrouwen te versieren doen grappig aan en zouden door sommigen zelfs als bijna vertederend kunnen worden gezien. Mijns inziens is dit het meest geslaagde gedeelte van This Is England. Vanaf dat Combo terugkomt verandert de sfeer van de film namelijk. Het wordt nu een wat grauwere aangelegenheid waarbij de extreemrechtse ideeën van de groep op de voorgrond staan. Je ziet echter duidelijk aankomen dat Combo een keer door gaat draaien. De vraag is dus enkel wanneer dit gaat gebeuren, terwijl de rest van de gebeurtenissen weinig interessant zijn. Na de moord op Milky is de film ook zo goed als voorbij en blijf je met een beetje leeg gevoel achter. Zo'n gevoel van hier had veel meer ingezeten. Dat This Is England zo'n enorm positieve kritieken krijgt is dan ook niet helemaal terecht. Zo bijzonder is deze film namelijk niet. We hebben dit feitelijk al eerder gezien in onder andere American History X. Dat een jong gastje de hoofdrol speelt maakt het er niet beter of bijzonderder op. Toch jammer, omdat het begin van de film veelbelovend is.
