Slashers, je moet er van houden. Zelfs indien je een voorliefde bezit voor deze fantasieloze tak van het horrorgenre, kan ik me echter nauwelijks voorstellen dat het aanschouwen van Sorority House Massacre een plezierige avond oplevert. Zelf achtte ik de tijd rijp om weer eens een slasher in de videorecorder te doen, maar ik had vermoedelijk niet veel slechter kunnen kiezen.
Sorority House Massacre is een slaapverwekkende horrorfilm, die nergens kwaliteit of originaliteit te bieden heeft. Het is misschien flauw om deze film als een zeer slap aftreksel van John Carpenter's Halloween te bestempelen, doch iets vriendelijkers valt wat mij betreft echt niet te melden over dit misbaksel.
De moorden hadden voor het vermaak kunnen zorgen, maar deze worden al net zo saai in beeld gebracht als de rest van de film. Op de slachtpartij van de titel is het trouwens lang wachten. In eerste instantie handelt de prent voornamelijk over een studente die enge dromen heeft. De psychopaat die erin voorkomt slaat dus later echt aan het moorden.
Enfin, het is allemaal zo zouteloos en ongeïnspireerd dat ik eigenlijk wens te volstaan met het volledig afraden van de film. De vrouwelijke personages die deze film herbergt, zijn overigens verschrikkelijk lelijk. Dus dat helpt ook al niet, ook al laten ze bijna allen hun tieten zien. Een remake van deze slasher, verschoond van lelijke actrices en dito jaren '80 uitdossing, zou in dat kader sowieso een betere film moeten kunnen opleveren dan het origineel.