Een gewetenloze journaliste is na het verslaan van een brute massamoord op weg naar huis. Ze belandt in het huis van een uiterst vreemde kerel, die er een tentoonstelling heeft van mensen die allen iets bizars en/of gruwelijks is overkomen. Wat volgt is een serie individuele uitdiepingen van de achtergronden van de tentoongestelde 'stukken', waarbij de journaliste middels een soort trance te weten komt wat er met ze is gebeurd. Zo is er een goochelende pizzakoerier die naar een spookhuis met geile wijven wordt gestuurd, een junk die zijn dealer omlegt om vervolgens met de poedel van de dealer te gaan vechten om een zakje coke, twee wiet rokende gravendelvers die kerkhofaarde vgaan verkopen aan een golfbaan met een dorre 'green' en een chick met een overdosis waarvan iedereen denkt dat ze dood is, maar dat is dus niet zo...
Deze merkwaardige Canadese horrorfilm is nergens goed te noemen, doch is mijns inziens een sympathiek misbaksel. Het is in elk geval nooit lang wachten op nieuwe plotwegen die worden ingeslagen. De korte verhalen die verteld worden hebben kop noch staart. De opzet van Magnatta's Freakshow zou eigenlijk beter passen bij een vervolgserie laat op de avond. Nu wordt er toch wat te veel van de hak op de tak gesprongen, wat de samenhang niet ten goede komt. De stupide humor in de korte verhalen weet echter voor vermaak te zorgen. Het ondermaatse acteerwerk past er goed bij. De prent weet net niet genoeg te beklijven om er een voldoende voor uit te delen, maar onder het genot van een six-packje zal de liefhebber van de b-film zich er goed bij kunnen dulden.
