De bandiet Mario Ochoa besluit ,na vijf jaar te hebben rondgezworven met een bende, maar eens huiswaarts te keren. Dit gebeurt overigens nadat hij ternauwernood wist te ontsnappen aan de onberekenbare bendeleider Riles, die Ochoa een oor aan probeerde te naaien. Enfin, vijf jaar is een lange tijd en Ochoa's vrouw heeft haar man inmiddels laten doodverklaren bij de rechter. Ook heeft ze een affaire met een andere kerel. Ochoa's zoontje verwelkomt zijn pa door hem met een shotgun neer te schieten. Tsja, had hij maar niet zo lang de hort op moeten gaan. Ochoa heeft echter $25.000 overgehouden aan zijn avonturen en wil een bestaan met zijn vrouw opbouwen. Riles vindt dat deze poen van hem is en stuurt wat bloeddorstige mannetjes om het op te halen. In die missie slagen ze niet, maar het Indianendorp waar Ochoa is wedergekeerd wordt volledig uitgemoord. Je raadt het al: Het is tijd voor wraak! Ochoa verzamelt een posse van mensen die ook een schurfthekel aan Riles hebben. Met tien man, een machinegeweer en dynamiet trekken ze naar de hacienda van Riles om er vijftig man om te leggen, met als voornaamste doelwit uiteraard Riles...
In 1966 maakte Sergio Sollima de alom gewaardeerde spaghetti western The Big Gundown. Dat kan grootser, moet regisseur Paul Hunt gedacht hebben, waarop hij kwam met The Great Gundown. Toegegeven, de film mondt uit in een enorme slachting waarbij tientallen mensen worden neergemaaid, maar verder is er niks 'greats' aan deze western. De plot is afgezaagd, de effecten zijn bedroevend slecht, de montage laat te wensen over, de muziek weet met regelmaat te irriteren en de acteerprestaties zijn niet bepaald om over naar huis te schrijven. Ik had de film opgeduikeld op een oude vhs van het label VCL Video en het heeft er alle schijn van dat erin gesneden is. Dit zou in elk geval de op plekken abominabele montage verklaren. Enfin, de film kijkt op zich wél gemakkelijk weg. Bovendien is de film behoorlijk gewelddadig en bloederig, ook al zijn de effects hierbij lachwekkend slecht. Dit zijn zo'n beetje de enige redeeming qualities van The Great Gundown en dat is te weinig. De kans dat je deze film tegenkomt is uiterst miniem, maar mocht dat toch het geval zijn dan zou ik hem, tenzij je houdt van goedkope b-westerns, maar overslaan. Fraaie hoes, dat wel.
