De blonde Rae (Christina Ricci) woont samen met haar vriendje Ronnie (Justin Timberlake) in een kansloos redneckstadje. Hij is soldaat en wanneer hij op missie is, gaat Rae met bijna elke man uit de stad naar bed. Dit komt mede doordat ze vroeger misbruikt is door haar vader, hetgeen ze probeert te verwerken door seks te hebben. Als Ronnie op een nieuwe missie gaat en de twee met ruzie afscheid van elkaar nemen, besluit Rae helemaal los te gaan op een feestje. Ze is 's nachts volledig van de kaart. Op weg naar huis wordt ze aangerand door een goede vriend, maar als ze niet meewerkt slaat hij Rae in elkaar. Bewusteloos belandt ze op de grond. Hier wordt ze de volgende ochtend gevonden door Lazarus (Samuel L. Jackson), een diepgevolige man die zijn eigen relatieproblemen heeft. In eerste instantie ontfermt hij zich over de gewonde Rae. Wanneer hij echter ontdekt dat ze een grote slet is, besluit hij haar te redden van haar infidele manieren. Lazarus ketent Rae daarop met kettingen vast aan zijn verwarming en geeft haar een opvoedingscursus.
Niet bijster originele productie, want dit verhaal is in deze of andere vorm al in vele films al aan bod gekomen. Kwaliteit moet dus gezocht worden in het acteerwerk en de uitwerking van de ontvoerder-ontvoerde-relatie. Wat het eerste betreft valt eigenlijk alleen Christina Ricci positief op. Haar sletterige gedraag is redelijk overtuigend evenals haar dubbele karakter, veroorzaakt door haar vroegere mishandeling. Bovendien ziet ze er goed uit in de vaak kleine outfits die ze aan heeft. Of dat dan weer met acteerwerk te maken heeft laat ik in het midden, maar het draagt op zijn minst bij aan het kijkplezier. Hoofdrolspeler twee, Samuel L. Jackson, lijkt meer op de automatische piloot te spelen, iets wat hij de laatste jaren wel vaker doet. Hij weet hier mijns inziens in ieder geval niet te overtuigen. Los van deze observaties zit het grootste manco van Black Snake Moan hem in de matige gebeurtenissen tijdens de kidnapping van Rae. Lazarus blijft een goedaardige sul en speelt helaas niet de psychopatenrol waar je op zit te wachten. Bovendien duurt de feitelijke ontvoering niet erg lang. Al gauw raakt Rae gewend aan haar situatie en ziet ze de waarheid van Lazarus' woorden in. Het lijkt bijna of er -bedoeld of onbedoeld- een soort message in deze film zit die jonge vrouwen wil vertellen dat het slecht is om een slet te zijn. Los van de idee van een dergelijke boodschap, is dit aan mij niet besteed. Daar zet ik immers geen film voor op. Conclusie is dat Black Snake Moan het leuk probeert, maar niet weet te overtuigen in zijn opzet. Als Christina Ricci niet had meegespeeld was het cijfer waarschijnlijk nog lager uitgevallen.
