I död mans spår

Op zijn laatste krachten weet een stervende oude kerel Carson City te bereiken. Hij heeft bij zich een kaart die leidt naar een schat. De kaart geeft hij aan zijn dochter, met de mededeling op zoek te gaan naar Ben Walker. Deze dronkelap en zijn posse van vreemde snuiters zouden haar naar de schat moeten escorteren. De schurk Dick Logan, het enige te pruimen personage, heeft echter ook weet van de schat en gaat tezamen met zijn legertje slechteriken in de achtervolging. Een dodelijke confrontatie blijft dan ook niet uit...

Barslechte western van de man die zichzelf de enige professionele regisseur uit Zweden noemt, Mats Helge. Opgenomen in het pretpark High Chapparal en de bossen van Småland, met een budget dat een kind nog zou kunnen voorschieten van zijn krantenwijkje, is er met I död mans spår sprake van een van de eerste (en laatste) onvervalste knäckebröd-westerns.

De film doet wegens de onkunde van de regisseur en de merkwaardige settings vervreemdend aan. Het gesproken Zweeds, alsmede de zich continu herhalende geluidseffecten die als achtergrond dienen, helpen in dit kader ook een handje. Ik garandeer je dat je er vanzelf om gaat lachen. En anders wel om wat de prent nog meer in petto heeft. De 'held' van I död mans spår luistert naar de naam Ben Walker en is een onooglijke, slome dikzak die voortdurend bezopen is. Hij wordt bijgestaan door onder meer een mysterieuze Indiaan en een doofstomme die praat met zijn fluit. Ben Walker's favoriete transportmiddel is overigens niet een paard, maar een kano. Hierdoor gebeurt het zomaar dat je naar minutenlange kanotochtjes zit te kijken. Deze ridicule opvulling wordt vervolgens begeleid door volledig misplaatste Zweedse hippiemuziek. Hoewel het schietwerk en de vuistgevechten van hetzelfde niveau zijn, legt erbij een redelijk aantal mensen het loodje. De verveling zou, wat dat betreft, in ieder geval niet mogen toeslaan. Deze western heeft eigenlijk slechts twee momenten van kwaliteit. Deze liggen besloten in een en dezelfde, welhaast hallucinante, flashback die je twee keer te zien krijgt. Hierin wordt een en ander duidelijk omtrent de achtergronden van zowel Dick Logan als Ben Walker.

Zoals gezegd druipt de onkunde ervan af, waardoor de film eigenlijk een één verdient. Het what the fuck-gehalte is echter veel te hoog om die laagste voldoende ook daadwerkelijk uit te delen. Bovendien valt de film met een speelduur van eenenzeventig minuten goed te trekken. Goed genoeg is echter anders, maar dat moge aan de hand van bovenstaande wel duidelijk zijn, me dunkt.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm:
- Compañeros (western : 8.5)
- Django (western : 8)
- Se sei vivo spara (western / horror : 8)
- Giù la testa (western : 8)
- Il mio nome è Nessuno (western / humor : 7.5)

Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie western eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10