Toen Arthur klein was kookte zijn moeder nooit voor hem. Ze had het te druk met zich laten naaien door ongure types. Kleine Arthur pakt een slagersmes en steekt zijn moeder dood. De ongelukkige kerel die aanwezig is moet er ook aan geloven. Arthur belandt in een gesticht, alwaar hij een poos verblijft. Later verwordt hij tot een gozer van een imposant formaat, hetgeen een gewelddadige ontsnapping behoorlijk vereenvoudigt. Hierbij moet uiteraard een flink aantal mensen op 'zinloze' en brute wijze het leven laten. Tijdens de ontsnapping is een actrice die op zijn pad komt hem echter te slim af. Arthur, inmiddels weer achter de tralies, is zo geïntrigeerd door de actrice, dat hij besluit maar weer eens uit te breken en haar op te zoeken. De actrice is er een van het soort dat net begint in de showbiz en is op dat moment een misbaksel van een b-film aan het draaien. Het duurt niet lang voordat onze psychopathische vriend de sfeer komt verhogen op de filmset...
Lekkere b-film die over de gehele linie aardig weet te vermaken. De killer is gevarïeerder bezig dan vergelijkbare personages in andere slashers: Hij wurgt en steekt, slaat hoofden in met botte voorwerpen en rijdt tevens herhaaldelijk over een slachtoffer heen met een motor. De titel is gelukkig niet erg toepasselijk; het werkterrein van de psychopaat is namelijk niet de snelweg, maar een filmset. De film in de film is overigens ook een aardige: Een legertje bimbo's moet het opnemen tegen buitenaardse zombies. Hiermee beparodiëert Freeway Maniac feitelijk zichzelf daar het een baggerproductie betreft, maar ook de filmindustrie op zich. Humor is dan ook op prettige wijze aanwezig. Dit is kortgezegd geinige exploitation die goed te verstouwen valt oner het genot van wat pinten. Dus gooi de koelkast maar vol en haal deze slasher onder het stof vandaan. Het is een van de betere in zijn genre.
