Tony Stark is de vreselijk rijke en narcistische eigenaar van wapenfabrikant Stark Industries. Zijn wapens worden onder andere gebruikt in de ‘war on terror’ in Afghanistan. Als hij daar op bezoek is om een nieuw wapen te demonstreren aan het Amerikaanse leger, wordt hij gevangen genomen door een groep terroristen. Zij willen dat hij voor hen het nieuwe wapen nabouwt. Tony begint enthousiast aan de klus, de terroristen in overtuiging zijnde dat hij aan het wapen werkt. In werkelijkheid werkt hij echter aan een ijzeren pak, vol met technische snufjes en wapens, waarin hij kan ontsnappen.
 

Zijn missie slaagt, maar na terugkomst in Amerika is Tony een ander mens. Hij wil dat Stark Industries een andere koers opgaat en minder inzet op de productie van wapens. Ondertussen werkt hij in het geheim aan het verder ontwikkelen van zijn pak. Helaas weet Tony niet dat ook de terroristen een vergelijkbaar pak aan het maken zijn. Hij moet dus nog een keer terug naar Afghanistan om definitief af te rekenen met de terroristen. Echter, tegen Tony’s verwachting beschikt ook een van zijn vrienden over een doorontwikkelde versie van het pak. Deze is bereid Tony te vermoorden en zelf de macht te krijgen binnen Stark Industries.
 

De kwaliteit van superheldenfilms gaat de laatste jaren snel omhoog. Ook Iron Man is namelijk een prima verfilming van een comic. Marvel is de uitgever van de oorspronkelijke comic en Jon Favreau heeft getekend om hem op het witte doek te brengen, zoals gezegd met succes. Het is tegenwoordig niet meer noodzakelijk dat superhelden de ultieme good guys zijn. In verfilmingen van onder andere Spider-Man en Superman was dit soms om misselijk van te worden. Iron Man is een man die duidelijk een bevlekt verleden heeft, een man met menselijke karakterfoutjes. Dit maakt hem wel zo overtuigend en bovendien een stuk meer genietbaar.
 

Daar komt nog bij dat Robert Downey Jr. de titelfiguur met veel smaak en stijl neer weet te zetten. Een enorm irritant mannetje, die eigenlijk best wel op je sympathie weet te spelen. Daarnaast is er in Iron Man weinig tot geen ruimte voor overbodige romantiek en sentimentaliteit. Deze actiefilm weet zich daarmee tot een van de betere van de laatste jaren te ontpoppen. En dat geldt ook indien je niet van superhelden houdt. Immers, Iron Man is nauwelijks een echte superheld te noemen: het is gewoon een gast met een cool wapen om zijn lichaam heen. Het scifi- en oorlogssfeertje dat hier om heen is gebouwd werkt bovendien alleraardigst. Iron Man biedt vrij simpele, niet-over-na-denken actie, die zeer doeltreffend is en de kijker geen moment doet vervelen.