Een popiejopie gast (Colin Farrell) krijgt in een telefooncel een telefoontje dat hij de telefooncel niet mag verlaten. Zijn mysterieuze beller heeft een soort crimineel van hem gemaakt, waardoor de politie snel arriveert om hem op te pakken. Hij kan de telefooncel dus niet uit, omdat er een sniperrifle op zijn kop staat gericht. Dit zorgt voor allerlei moeilijke situaties tussen hem, de politie, de bad guy en de vriendinnetjes van Farrell. De politie moet op zoek naar de bedreiger voor er slachtoffers gaan vallen.
Het geinigste aspect van Phone Booth is dat ie zich grotendeels in een telefooncel afspeelt. De setting verplaatst zich wel eens, maar het grote verhaal wordt hier verteld. Farrell zet een sterke rol neer en weet te overtuigen als onder druk staande gelikte gast. Met zijn totale speelduur van slechts 80 minuten is het geheel ook een uiterst makkelijke zit.
