La Battaglia di El Alamein

La Battaglia di El Alamein is zo’n beetje de Italiaanse The Longest Day: de film wil een caleidoscopisch beeld geven van een grote slag uit de Tweede Wereldoorlog, en tegelijkertijd inzoomen op individuele soldaten, zowel aan het Italiaanse, Duitse als Engelse front. Regisseur Ferroni kon beschikken over groot budget en het feit dat het Italiaanse leger (na lang aarzelen) zijn medewerking toezegde, maakte een bijzonder spectaculaire aanpak van de actiescènes mogelijk. Probleem was wel dat de film daardoor geheel op Italiaanse bodem moest worden opgenomen (het Italiaanse leger mocht Spanje en Libië niet in, de locaties die Ferroni eigenlijk in gedachten had).

1942, Noord-Afrika. De geallieerden, onder leiding van veldmaarschalk Montgomery, zijn in opmars; de asmogendheden Duitsland en Italië geraken steeds meer in de verdrukking. De Duitse generaal Rommel moet zijn aandacht op last van de Führer verdelen over diverse fronten. Hij heeft niet veel vertrouwen meer in de goede afloop, en besluit ten slotte om zijn troepen na dagenlange strijd terug te trekken. De Italianen, slecht bewapend, van onvoldoende voedsel voorzien, komen klem te zitten rond El Alamein en worden tot vrijwel de laatste man uitgeroeid.

Hoewel diverse fronten worden belicht, gaat de meeste aandacht uit naar de situatie bij de Italianen (per slot is het een Italiaanse productie). De film concentreert zich op twee broers; de oudste van de twee is een losbol, en heeft een hekel aan Mussolini, zijn jongere broer is een ware dienstklopper en een loyaal aanhanger van Il Duce. Als leider van een regiment begaat de jongeman de ene blunder na de andere, maar dankzij  de ontmoeting met een sympathieke Britse leeftijdsgenoot komt hij tot betere inzichten. De twee broers verzoenen zich, en vervolgens sterven ze zij aan zij in de slag rond El Alamein.

De grootse aanpak en de internationale oriëntatie brengen enkele nadelen met zich mee: de scènes die zich in het Engelse en Duitse kamp afspelen, doen wat theatraal aan en zorgen ervoor dat de aandacht verslapt. Het scenario doet wat pompeus aan en de dialogen klinken vaak gekunsteld. Naar goed Italiaans gebruik is de rolverdeling een ratjetoe: de Tsjechisch-Oostenrijkse avonturier (met een Australisch paspoort!) Frederick Stafford speelt een Italiaan, de Uruguyaan George Hilton een Brit, en de Fransman Robert Hossein speelt generaal Rommel. Leuk is dat generaal Montgomery wordt gespeeld door een Britse acteur, Michael Rennie, die werkelijk zijn evenbeeld is (zie foto).

La Battaglia di El Alamein is een groots opgezette oorlogsfilm met matige spelscènes en een wat oppervlakkig scenario, maar uiterst spectaculaire actiescènes. Met name het slot, met de Italianen die zich hevig verzetten met het laatste restje wapens tegen een gigantische overmacht, is indrukwekkend. Bij de actiescènes wordt gebruikt gemaakt van de volle breedte van het panoramische beeld, het is dus zaak een widescreen versie te bekijken.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- The Dirty Dozen (oorlog / actie : 8)
- The Guns of Navarone (oorlog / avontuur : 8)
- The Bridge on the River Kwai (oorlog : 8)
- Where Eagles Dare (oorlog / actie : 7.5)
- Pohwasogeuro (71 Into the Fire) (oorlog / drama : 7.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie oorlog eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10