Mackenna's Gold
Volgens een legende van de Apaches is er ergens een canyon barstensvol met goud. Een oude indiaan heeft hiervan de kaart, maar deze wordt door marshal McKenna afgeknald. De kaart gooit McKenna in een vuurtje, daar hij niets gelooft van de legende. Dit komt vooral daar hijzelf een aantal jaren vergeefs naar de betreffende 'canyon del oro' heeft gezocht. De crimineel Colorado heeft zijn zinnen daarentegen gezet op het goud. Gezien het feit dat Mackenna een fotografisch geheugen heeft, ziet Colorado zich genoodzaakt de marshal te kidnappen. Spoedig krijgen meer mensen lucht van de goudmissie, waardoor de groep aardig uitdijt. Hebzucht is hierbij de grootste drijfveer van zo ongeveer elke deelnemer. Met tegenzin leidt Mackenna de groep naar de plek waar de canyon ergens zou moeten zijn. De reis is echter niet zonder gevaren, met soldaten en Apache-indianen die op de loer liggen. Bovendien draaien de goudzoekers er hun hand niet voor om om elkaar te naaien...
Mackenna's Gold is een western die niet enkel liefhebbers van dit genre zal aanspreken. De film is namelijk net zo goed een avonturenfilm te noemen. Het verhaal is lekker simpel en enkel een kapstok voor het laten zien van fraaie landschappen en actiescènes zoals je die in Indiana Jones aantreft. Deze vergelijking grijp ik niet uit de lucht; George Lucas moest voor zijn studie een documentaire maken over Mackenna's Gold. Een aantal fragmenten uit de film zijn letterlijk terug te vinden in Lucas' films over de avonturier. Tevens zijn de toonzettingen van de films vergelijkbaar, ook al doet Mackenna's Gold hierbij uiteraard wat gedateerder aan. Een goed voorbeeld hiervan zijn meerdere scènes die overduidelijk tegen de achtergrond van een bluescreen zijn opgenomen. De climax van de prent is het vermelden waard. Hierbij worden de Apache spirits kwaad, wat een aardbeving tot gevolg heeft. Hoe breng je dat in beeld in een tijdperk zonder computereffecten? Juist, je blaast de hele canyon op. Mackenna's Gold heeft overigens een bijzonder aardige rolbezetting. Vooral Omar Sharif wist een glimlach op mijn gezicht te toveren met zijn vertolking van Colorado. En tja, Gregory Peck; die man heb ik nimmer iets slechts zien doen, dus ook hier niet. De bijrollen zijn trouwens ook al niet misselijk ingevuld.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
         |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mackenna's GoldMackenna’s Gold is een film die ik altijd in mijn hart zal blijven dragen: het was de eerste western die ik in de bioscoop zag, samen met enkele honderden jongens van mijn leeftijd (het was waarschijnlijk vakantie). De temperatuur steeg tot tropische waarden toen Julie Newmar, een befaamde seksbom van de jaren zestig, haar kleren uittrok en een duik nam in een bergmeertje. Het is een wonder dat de filmkeuring de film geschikt vond voor jongeren van veertien jaar en ouder. Maar goed, wij waren er mooi klaar mee.
Afgezien van de scène met Julie Newmar lijkt Mackenna’s Gold nog het meest op de verfilming van een stoer jongensboek, compleet met een schatkaart, nobele helden, grote schurken, cowboys, indianen, cavaleristen, stroomversnellingen, donderwolken en een aardbeving om het af te ronden. Gregory Peck is de held van dienst die, nadat hij een oude indiaan heeft neergeschoten, in het bezit raakt van een kaart die de locatie van een enorme goudschat onthult. Omar Sharif is die gemene bandiet die ook van de kaart heeft gehoord, en dus de jacht op Peck heeft ingezet. Julie Newmar is dus de seksbom van dienst, en verder droomt iedereen van goud, goud, goud …
Mackenna’s Gold kwam voort uit een hernieuwde samenwerking tussen regisseur J.L. Thompson en producent Carl Foreman. Zeven jaar eerder hadden ze samen het immens succesvolle The Guns of Navarone gedraaid, en de verwachtingen voor Mackenna’s Gold waren zeer hooggespannen. Maar ene Sergio Leone had het idioom van de westernfilm herschreven, en bovendien had de film ook nog de concurrentie van Butch Cassidy & the Sundance Kid, en The Wild Bunch. Het ouwerwetse sfeertje van Mackenna’s Gold werd bij diverse try outs weggelachen door zowel critici als publiek. Veel stunts zijn overduidelijk nep (let op de hangbrug!) en het is opvallend hoeveel scènes zijn gefilmd tegen een blauwe achtergrond: we zien dan een ‘ruiter’ die in de studio wat op een houten paard zit te hobbelen, of een groep mensen die staan te wiebelen op een vlot dat dobbert op de golven van een waterbak waaraan studiopersoneel uit alle macht staat te sjorren. Dit soort opnames was zeer gebruikelijk in die tijd (denk aan de chauffeurs in de Bond-films), maar in deze film vormen ze een ware plaag.
Er zijn ook wel een paar positieve punten te melden. Gregory Peck wordt een dagje ouder, maar hij weet als vanouds een stoere westernheld neer te zetten. Een grenzeloos schmierende Omar Sharif is een heerlijke gemenerik en er zijn ook nog aardige bijrolletjes voor Telly ‘Kojak’ Savalas en Eli ‘the Ugly’ Wallach. De muziek van Quincy Jones is sfeervol en de theme song van José Feliciano krijg je niet gemakkelijk uit je kop. Dat is allemaal heel mooi, en verder is de film nooit echt saai: de gebeurtenissen zijn misschien wat kinderachtig, maar er gebeurt van alles. Het slot, de afdaling in - en ontsnapping uit - de Gouden Vallei, is zowaar spectaculair en spannend.
Mackenna’s Gold was een financieel mislukte, en bijna compleet vergeten ‘cowboyfilm’ uit de late jaren zestig, totdat iemand ontdekte dat het één van de favoriete films was van Steven Spielberg en Gerge Lucas, en mede daardoor een belangrijke inspiratiebron voor Raiders of the Lost Ark. Filmische vondsten, productiedesign, complete scènes – Spielberg & Lucas schijnen voortdurend leentjebuur te hebben gespeeld bij deze film uit 1969. Sindsdien is Mackenna’s Gold uitgegroeid tot een soort cultfilm.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
