Joe KiddJoe Kidd is een van Clint Eastwoods minder bekende films. Vreemd als je weet dat de film werd geregisseerd door John Sturges, de regisseur van Gunfight at the OK Corral en The Magnificent Seven, en werd geschreven door Elmore Leonard, een en van Amerika’s meest populaire (scenario-)schrijvers. Bovendien doet ook Robert Duvall nog eens mee. De film is bij velen vooral bekend vanwege een scène waarin Clint een trein dwars door een saloon jaagt. Die scène is wel grappig, maar uiteindelijk even ongeloofwaardig als de film zelf. Er wordt ook wel gewezen op overeenkomsten met de befaamde spaghettiwestern Il Grande Silenzio van Sergio Corbucci. Die overeenkomsten zijn er (locaties, wapens), maar ze zijn te vaag of te gering om te spreken van een adaptatie, laat staan een remake.
Het gegeven is heel interessant: na de Mexicaan-Amerikaanse oorlog, zijn verschillende lappen Mexicaanse grond overgegaan in Amerikaanse handen. De Mexicanen die in het gebied willen blijven wonen, behouden de eigendomsrechten op hun gronden indien zij deze via geldige papieren kunnen bewijzen. De 'autochtonen' denken daar natuurlijk anders over: ze proberen de papieren van de Mexicanen te bemachtigen en vervolgens te verbranden, zodat de gronden vrijkomen en probleemloos kunnen worden ingepikt. In het begin van de film maken we kennis met Luis Chama, een in Mexico geboren boer die opkomt voor de rechten van zijn mensen. Een grootgrondbezitter (Duvall) wil Chama uitschakelen, maar heeft een gids nodig om hem op te sporen. Iemand heeft hem verteld dat Joe Kidd, een ex-jager en ex-premiejager, de omgeving goed kent …
Het conflict tussen Spaans- en Engelstalige burgers in veroverde gebieden, is tamelijk onderbelicht in Amerikaanse films. De film begint goed, met Clint als de tamelijk onverschillige Joe Kidd, die eigenlijk niets tegen Chama heeft, maar de job toch aanneemt als blijkt dat Chama enkele paarden van hem heeft gestolen. De voornaamste oorzaak voor het mislukken (althans gedeeltelijk) van deze film, is het scenario van Elmore Leonard, dat blijkt geeft van een flagrant gebrek aan inzicht, in zowel het conflict als de personages. Eastwood hangt er maar wat bij en Duvall wordt te veel te veel afgeschilderd als de personificatie van het kwaad, een man die niet terugschrikt voor nazi-praktijken. Daar staat tegenover dat de (harde) actiescènes uitstekend zijn en de landschapsfotografie (van Clints vaste cameraman Bruce Surteess) vaak adembenemend.
Joe Kidd is niet echt slecht of saai, je komt er gemakkelijk je tijd mee door, maar er had gewoon meer ingezeten.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
    |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
