Op een Spaans eiland bedriegt Ron zijn vriendin Sheila met de blonde Betsy. Sheila is, naast hoteleigenaar, uitbater van de exotische hoerenkast Rio Amore. Hier worden vrouwen, goedschiks of kwaadschiks, gedwongen tot prostitutie. Sheila is jaloers en wil Ron voor zichzelf. Ze laat Betsy ontvoeren en dwingt haar aan de slag te gaan in Rio Amore. Ondertussen zou Betsy's jongere zus Linda haar echter komen verblijden met een bezoek. Linda vindt haar zus niet, maar wel een vakantieliefde. Ze heeft de tijd van haar leven op het exotische eiland, terwijl haar zus de hoer moet spelen. Zal Betsy ontsnappen? En zal ze haar zusje nog zien voordat ze weer terug gaat naar haar Zwitserse klooster?
Het is altijd weer een verrassing waar veelfilmer Jess Franco mee komt aanzetten. Deze keer hebben we met een stupide seksfilm van doen. De plot is eigenlijk secundair, ook al valt over over de tegenstellingen tussen beide zussen vast een uurtje te filosoferen. Ongetwijfeld probeerde Franco er iets mee te zeggen. Het parallel brengen van een leuke vakantie enerzijds en de rottijd van een blanke slavin anderzijds, contrasteert immers. Het zal dan ook niet voor niets zijn dat het de naam van de naïeve Linda is, die tevens de filmtitel vormt. Dit terwijl Linda eigenlijk slechts een kleine bijrol heeft.
Hoewel de film een plot heeft die maar weinig blijk geeft van inventiviteit, Franco hakte immers vaker met een soortgelijk bijltje, is er geen sprake van een totale mislukking. Deze Spaans / Duise productie is in elk geval stukken beter dan Franco's Une cage dorée, dat ik een paar dagen geleden zag. De prent werkt mijns inziens beter als een aaneenschakeling van zwoele sfeerimpressies, dan als speelfilm. Met name de scènes in het tropsich aandoende bordeel zijn visueel de moeite waard. Het scheelt hierbij uiteraard een slok op een borrel dat de dames niet onooglijk zijn. Het moge echter duidelijk zijn dat enkel Franco adepten en andere viezeriken hier enige voldoening uit zullen halen. Het ontbreken van een fatsoenlijk verhaal zal immers door de meeste filmkijkers niet worden geaccepteerd.
