Dazed and Confused

Het is de zomer van 1976. De middelbare school is zojuist afgelopen en de kinderen hebben vakantie. De jonkies maken zich op om naar de middelbare school te gaan, terwijl de ouderen klaar zijn om naar de universiteit te gaan. Voordat dat zo ver is, moet er echter nog flink gefeest worden. De ouderen doen dit door veel drank te drinken, flink te blowen en ontgroeningsrituelen voor de jongeren te organiseren. Als een thuisfeest niet doorgaat besluit iedereen naar een feest in het bos te gaan. Jong en oud zuipen en blowen zich hier lens, er wordt wat gevochten en velen gaan van bil. Een groepje diehards besluit daarna nog wat na te blowen op de middenstip van het lokale stadion. Wat een manier om de zomer in te luiden.

Dazed and Confused werd mij gepresenteerd als een blowfilm. Deze typering klopt slechts ten dele. Ja, er wordt geblowd, maar excessief is het gebruik niet, laat staan dat iedereen blowt, laat staan dat de film hierom draait. Er wordt bovendien meer bier gedronken dan aan de joint gelubberd. Echt belangrijk is dit voor het begrijpen van deze film overigens niet, maar het geeft wel een indruk van de tijdsperiode waar Dazed and Confused zich in afspeelt: de jaren zeventig.

Gemaakt in 1993, door een regisseur (Richard Linklater) die het jaar 1976 als zestienjarige meemaakte, is deze film vooral een eerbetoon aan deze periode. De aankleding van de film, de discussies over de zinloosheid van het bestaan na de mooie sixties, het uiterlijk van de jongeren, de auto’s waarin wordt rondgereden, alles doet aan de jaren zeventig denken. Ook de soundtrack met nummers van onder andere Alice Cooper, Kiss, Nazareth en Foghat sluit hier perfect bij aan. Kijkers die deze periode zelf hebben meegemaakt zullen dus bijzonder genieten van Dazed and Confused.

Omdat 1976 drie jaar voor de geboorte van ondergetekende afspeelde, heb ik persoonlijk wat minder affiniteit met deze periode. Ik beoordeel de film dan ook vooral op haar merites en niet op nostalgische gevoelens. Hierbij moet ik de conclusie vormen dat Dazed and Confused verzaakt in zijn taak een komedie te zijn, omdat er van grappen nauwelijks sprake is. Er zijn bovendien vele betere highschoolfilms gemaakt. Desalniettemin werkt het sfeertje aanstekelijk genoeg om iedere filmliefhebber wat te bieden. Ondanks het spontane en sympathieke karakter vind ik echter niet dat een voldoende voor Dazed and Confused te rechtvaardigen valt.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema:
- Monty Python and the Holy Grail (humor / fantasy : 10)
- Little Nicky (humor : 8.5)
- Monty Python`s Life of Brian (humor : 8.5)
- Abel (humor / drama : 8)
- Erik the Viking (humor / avontuur : 8)

Hoe beoordeelt Boobema categorie humor eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10