Net uit de bak pleegt Floyd samen met de doorgewinterde crimineel Joe een gewelddadige overval, waarbij flink wat juwelen worden buitgemaakt. Na een hachelijke ontsnapping scheidt het duo hun wegen, om elkaar over de grens in Canada weer te ontmoeten om de buit te verdelen. Joe gaat met de bus en Floyd neemt een nauwelijks bewaakte route met de auto. Zijn nonchalante rijgedrag zorgt er echter voor dat hij van de weg raakt en hierbij een wiel kwijtraakt. Er zit niets anders op voor Floyd dan zich op te houden in het laatste motel voor de grens, alvorens zijn auto is gerepareerd. Floyd is al snel erg geïnteresseerd in de mooie vrouw van de moteleigenaar en de gevoelens lijken wederzijds. De vrouw blijkt echter zeer labiel en rotzooit ook nog eens met de automonteur, die Floyd in de smiezen heeft en uit is op de juwelen. Ondertussen wordt Floyd's misdaadpartner Joe onrustig en reist hij af naar het motel om de juwelen te halen...
 

 

Last Chance is een soort spaghetti film noir die stikt van de clichés, maar dat is niet zo erg. De vaak onderschatte regisseur Maurizio Lucidi heeft er geen onaardige film van gemaakt. Een leuke cast met een adequate Testi, een goede Wallach en een mooie -en verrassend goed acterende- Ursula Andress doet feitelijk de rest. De Bondgirl laat zich ook nog eens van haar beste kant zien in een bedscène met Testi.