DaredevilMatt Murdock krijgt op jonge leeftijd een ongeluk, waarbij de inhoud van een vat biochemisch afval in zijn ogen komt. Hij raakt hierdoor direct totaal verblind. Zoals elk nadeel zijn voordeel heeft, beseft Matt na het ongeluk dat zijn andere vier zintuigen vele malen sterker zijn gaan werken. Zijn gehoor is zelfs zo goed dat hij als het ware kan zien door te luisteren. Samen met zijn vader traint hij zijn lichaam om deze kunst te perfectioneren. Niet veel later komt zijn vader om het leven, nadat hij een bokswedstrijd gewonnen heeft. Een van de sponsoren blijkt er immorele praktijken op na te houden. Murdock besluit hierop het recht in eigen handen te nemen en criminelen in de stad aan te gaan pakken. Dit doet hij vanuit zijn eigen advocatenpraktijk. In de rechtszaal komt hij er immers achter wie wel en niet een goed medemens is. Als hij de sexy Elektra Natchios ontmoet is hij op slag verliefd. Zij wordt echter niet veel later vermoord door de crimineel Bullseye. Alle moordpartijen blijken een plan van The Kingpin te zijn. De grootste zakenman en oplichter van de stad ruimt de personen die hem in de weg staan graag op. Op zijn pad naar dominantie staat nog slechts een genomineerde: Matt Murdock a.k.a. Daredevil. Begin jaren 2000 begon het superheldengenre aan een nieuwe opmars. In deze financieel succesvolle trend werd ook een flink aantal minder bekende superhelden bewerkt voor het witte doek. Hier is natuurlijk helemaal niks mis mee, mits dit een goede film oplevert. In het geval van Daredevil is hiervan helaas geen sprake. De superheld van Marvel krijgt een weinig dankbare film, waarin vooral ruimte is voor zijn persoonlijke besognes en zijn ontluikende relatie met Elektra (over wie in 2005 ook een speelfilm is gemaakt). Mijns inziens zet je een superheldenfilm primair op voor een portie lekkere actie en goede special effects. Het verhaal mag een ondergeschoven kindje zijn, maar dient iets meer te bevatten dan enkel ‘good guy vs. bad guy’. Helaas voldoet Daredevil op geen van deze fronten. De actie is aanwezig, maar niet frequent genoeg en wordt bovendien nogal suf gebracht. Wanneer Daredevil tegen Elektra vecht lijkt het net of twee bejaarden martial arts aan het bedrijven zijn. Tegenstander Bullseye weet ook weinig inspirerends in te brengen, of het moet zijn irritante Ierse accent zijn (leuk Farrell, maar deze grap ken ik nou wel!). Het verhaal van Daredevil is simplistisch van aard en hierdoor weinig doeltreffend. Speelt mee dat de tegenstanders nauwelijks opponenten van waarde zijn, maar vooral matig uitgewerkte stereotypen. Nee, als liefhebber van superheldenfilms word ik niet vrolijk van de verfilming van Daredevil. Dit mag als een van de slechtst verfilmde producten in zijn genre worden gezien.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |