In the Electric MistJames Lee Burke (geboren in 1936) geldt als een van de betere Amerikaanse thrillerauteurs. Hij won diverse prijzen en critici zijn doorgaans enthousiast over zijn boeken, maar de status van mega-seller (à la James Patterson of John Grisham) heeft hij nooit bereikt. De romans van Burke drijven voornamelijk op atmosfeer en karaktertekening, en zijn daardoor niet gemakkelijk te verfilmen. In the Electric Mist lijkt dit oordeel enkel te bevestigen. De hoofdfiguur uit diverse Burke-romans, police officer Dave Robichaux, is een Vietnamveteraan die nog niet een helemaal is genezen van zijn drankverslaving en regelmatig kampt met depressies. In de film wordt hij gespeeld door Tommy Lee Jones, ogenschijnlijk de ideale vertolker van de rol. Deveraux wordt geconfronteerd met twee afzonderlijke misdaden. Er is een seriemoordenaar actief in de omgeving van New Orleans, en een filmcrew, op locatie filmend in de moerassen in de omgeving van de stad, stuit bij toeval op een veertig jaar oud lijk van een zwarte man. Het toeval wil dat Robichaux als kind getuige was van die moord (zonder te begrijpen wat er precies aan de hand was). De herinneringen en ervaringen roepen alle depressieve duivels in Robichaux wakker, en als hem op een feestje van de filmcrew LSD wordt toegediend, krijgt hij geestesverschijningen van een Zuidelijke officier uit de Amerikaanse burgeroorlog, wiens geest over de moerassen van de staat Louisiana zweeft. De roman van Burke draagt als titel In the Electric Mist with the Confederate Dead (In de elektrificerende Mist met de Zuidelijke Doden), en is een mijmering over de onmogelijkheid om het verleden te begraven: de Burgeroorlog, de rassenscheiding, de verloren oorlog in Vietnam ... Puur beschouwd als thriller is de roman niet erg bijzonder, en dat geldt ook voor de film. De verschillende verhaallijnen blijven te lang gescheiden, de geestesverschijningen van de Zuidelijke officier werken verwarrend, en spannend wordt het pas (enigszins) tijdens het laatste halfuur. Het leek een goed idee om de Franse regisseur Bertand Tavernier aan te trekken. In Louisiana wordt veel Frans gesproken (Cajun-Frans) en hij heeft een aantal films op zijn naam staan over ongemakkelijke historische onderwerpen, zoals de koloniale periode (Coup de Torchon is een aanrader). Tavernier weet de sfeer van de zuidelijke staat goed te treffen, maar kan de film maar niet op gang krijgen: hij klokt af op 98 miniuten, maar lijkt veel langer te duren. Tavernier wijt het mislukken van de film aan de Amerikaanse editor, en liet daarom een alternatieve versie monteren in Frankrijk, die een kwartier langer is. Ik weet niet of die extra minuten de film er veel beter op zullen maken. Ik heb zo mijn twijfels. Een teleurstellende film.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |