Net als in bijvoorbeeld Agente 3S3 passaporto per l´inferno hangt George Ardisson de geheim agent uit. Liefhebber van deze acteur wordt ik niet, doch zijn prestatie is hier afdoende te noemen. Ardisson speelt een Britse Lord die bijbeunt als spion. Zijn casino spelletjes, alsmede zijn avontuurtjes met de dames, worden wreed geìnterrumpeerd door zijn superieuren. Hiij moet een Nederlandse kluizenkraker voor zijn bij een klus. Deze Van Bliss, nooit gehoord die achternaam trouwens, schakelt hij eerst uit. Hierop neemt hij ´s mans identiteit aan en het avontuur heeft zijn aanvang. Dit brengt hem in Turkije, althans dat wil de film de kijker doen geloven, alwaar een megolamane schurk zetelt...
 

 

Het is jammer dat er niet wat meer Lire tegenaan gegooid zijn wat deze productie betreft. Hoewel de prent met een groter budget evenmin een meesterwerk was geworden, is duidelijk dat de film wel wil, maar op sommige momenten simpelweg niet kan; wegens budgettaire beperkingen dus. Qua settings valt er hierdoor weinig te genieten. De film speelt zich voornamelijk binnen af. Er is wijselijk besloten het meeste geld te spenderen aan de climax, waardoor het kruit in elk geval niet in het begin wordt verschoten. Een te billijken keuze die de kijker met een overwegend positief gevoel de film doet verlaten. In deze climax is het tevens stukken speelser dan ervoor en valt er veel meer te genieten van de 007 clichés waarop je hoopt wanneer je een 'spaghetti Bond' opzet.

Saai is de film niet, maar ik hoopte op wat meer. Qua actie wordt er voldaan aan de verwachtingen, de schurk is oke en met name in de persoon van Hélène Chanel wordt er voor oogsnoepgoed gezorgd. Het verhaal is echter volslagen onopmerkelijk en de film had, zoals gezegd, wel wat duurder gemogen.