Deze film gaat over een kerel, nota bene een Nederlander, die soldaatje speelt in Korea,1951. En dat houdt in: Zuipen, hoeren neuken en per abuis onschuldige mensen afknallen. Ah, mooie tijd. Maar dan wordt het kamp van deze sergeant aangevallen door Chinezen. Hierbij gaat bijna iedereen dood, behalve de sergeant. Hij moet het alleen zien te rooien en besluit onder een vrachwagen te schuilen, want daaronder kijkt de vijand niet. En als ze dat wel doen, dan doet de sergeant net of 'ie dood is. Best slim natuurlijk, maar als kijker zat ik er niet op te wachten om een kwartier naar een kerel onder een vrachtwagen te kijken. Enfin, de Chinezen proberen het ding aan de praat te krijgen en weten het een paar meter te laten rijden, alvorens het ding het begeeft. Hierbij rijden ze over de voet van de sergeant en da's dan wel weer geinig.
 

 

Uiteindelijk besluit de sergeant maar eens op pad te gaan. Gelukkig maar. En hij heeft een hond als kompaan. Maar die wordt doodgemaakt door een Koreaanse die honger heeft. Tja, had die klotesergeant het beest maar niet moeten vastbinden aan een paal. Hoewel onze antiheld eerst schiet op de vrouw vanwege het doden van de viervoeter, schuift hij later aan voor de 'hotdog'. Hmm, hier willen de makers van de film vast iets mee zeggen. Boeien. De sergeant neemt de vrouw en haar broertje op sleeptouw. Het broertje leidt aan post traumatische stress en krijgt zelfs geen hapje Fikkie door zijn keel.
 

Het wordt nog hachelijk als de vijand aanklopt bij de geïmproviseerde bunker van het trio. De vrouw gaat dood. Mijmeren over Holland doet de sergeant al lang niet meer; hij is een beetje veranderd. Wat is oorlog toch veschrikkelijk...

De naam Hans Scheepmaker zegt me geen aars. De man heeft dan ook slechts twee films geregisseerd. In die andere, Moord in extase, speelt Ron Brandsteder overigens ook al een rol. Kun je nagaan hoe de wereld er had uitgezien wanneer Scheepmaker een gevierd cineast was geworden: Het ene na het andere Brandsteder vehikel... Nee, Ron is beter op zijn plek in die RTL4 meuk. Net als Scheepmaker trouwens, die tegenwoordig van zich laat horen met rotzooi als Voetbalvrouwen. Want Field of Honor is niet best. Het element drama overtuigt voor geen meter en er zit bijzonder weinig vaart in. Al met al een vervelende oorlogsfilm, die gelukkig geen Nederlander in de hoofdrol heeft. Hoewel Everett McGill de beste acteur is, kan ook hij de boel niet redden. De muziek is het enige goede aan deze Cannon productie, afkomstig van de gerenommeerde componist Roy Budd.