Ergens in de jaren zeventig kwam er iemand op het lumineuze idee om bestaande films om te toveren in een porno-variant. De eerste film die een dergelijke adaptatie deed was het soft-erotische en semi-komische Flesh Gordon uit 1974, gebaseerd op de Flash Gordon films uit de jaren dertig. Niet veel later werden er ook allerlei andere spoofs gemaakt, zoals Sex Trek en Sex Wars, waarvan het zich laat raden op welke films deze zijn gebaseerd. In latere jaren zal de industrie zich professionaliseren. Niet langer staat de parodie op het origineel centraal, maar worden films eenvoudigweg opnieuw gemaakt met de toevoeging van een flinke dosis hardcore sex (American Booty, The Matrixxx). Tegenwoordig zijn de budgetten voor dergelijke films zelfs zo hoog, dat het dat van traditionale Hollywoodfilms evenaart, zoals in bijvoorbeeld Pirates en Cleopatra.
 

De vraag die ik zelf het meest interessant vindt bij films zoals hierboven beschreven, is waarom mensen hier in hemelsnaam naar kijken? Voor een goede film hoef je deze pulp immers niet op te zetten en als je een keer wilt rukken is er vele malen beter materiaal te vinden. Helaas gaat de documentaire Shaving Ryan's Privates op deze prangende vraag niet in. Wat je wel te zien krijgt is een geschiedenis van het genre, waarbij een heleboel flauwe films de revue passeert. Een tweetal regisseurs van pornofilms vertelt deze historie, aangevuld met beelden uit de films. Helaas blijft het daarbij. Het is me dan ook niet duidelijk wat de toegevoegde waarde van deze documentaire precies is. Ik had flink wat humor verwacht, maar als je daar naar op zoek bent zul je bedrogen uitkomen. Je gulp hoef je ook niet te openen, want de camera is zo afgesteld dat  intieme lichaamsdelen niet in beeld komen. Waarom wel kijken? Voor de naam, want die is natuurlijk ijzersterk.

P.S. Verwar deze documentaire niet met de gelijknamige homofilm, die het principe van scheren van de edele delen letterlijk neemt.