De Eric uit de titel, slaat niet alleen op de beroemde ex-voetballer Eric Cantona, maar ook op het hoofdpersonage van de film, Eric Bishop, een postbode uit Manchester, die lijdt aan een torenhoge midlife crisis. Eric, de postbode, heeft dertig jaar geleden zijn vrouw en pasgeboren dochter laten zitten, omdat hij opzag tegen het vaderschap en de positie van gezinshoofd. Na al die jaren denkt hij nog altijd met weemoed terug aan zijn grote liefde, en als zijn dochter (nu zelf moeder geworden) vraagt of hij op zijn kleindochter wil passen, krijgt hij de kans om alles goed te maken. Maar … hij durft niet. Eric is een gigantische fan van Eric Cantona, de Franse voetballer die een tijdlang uitkwam voor Eric’s favoriete club, Manchester United. “Wat zou jij doe, Eric?” vraagt hij aan de poster aan de muur van zijn slaapkamer. En plots staat Eric, de voetballer, tegenover hem.

Zoals zo vaker had regisseur Ken Loach zijn acteurs niet voorbereid op enkele cruciale plotwisselingen. Steve Evets, de acteur die voor Eric de postbode speelt, wist niet dat Eric de voetballer zou worden geacteerd door de echte Eric Cantona. De verbazing op zijn gezicht is dus niet gespeeld. Hetzelfde procedé levert later in de film een verbluffende scène op, wanneer de onvoorbereide acteurs worden verrast door een massale inval van de politie. Je ziet de angst in hun ogen. Voordat ze beseffen dat Ken Loach hen beet heeft genomen, staat alles al op film. De scène staat in verband met een subplot in de film, over de contacten van één van Bishop’s aangenomen zoons met de onderwereld, een subplot die gaandeweg belangrijker wordt, en uiteindelijk voert naar een hilarische finale, met een leger postbodes, allemaal uitgedost met een Cantona-masker, die een lokale gangster lik-op-stuk geven.

Ken Loach staat bekend als de grootmeester van de hedendaagse sociaal-kritische Britse cinema. De meeste van zijn film bevatten echter ook een zekere dosis humor. Looking for Eric is zijn meest komische film tot nu toe: in plaats van enkele komische momenten in een dramatisch geheel, zijn er nu relatief weinig dramatische momenten in een tamelijk lichtvoetig geheel. Zelfs in de quasi-filosofische momenten met Cantona, die Eric zijn levenswijsheden bijbrengt, ligt vaak een glimlach op de loer, al is het maar dankzij Cantona’s hopeloze Engels. Bovendien kan Loach eindelijk eens volop zijn voorliefde voor de voetbalsport botvieren (bij zijn club, FC Bath, staat hij bekend als Ken Coach omdat hij overal commentaar op heeft). Via clips van belangrijke wedstrijden in het shirt van Manchester United, flitst de carrière van Eric Cantona voorbij, niet alleen één van de meest markante voetballers van de laatste decennia, maar ook één van de beste.

Looking for Eric is een vlotte, vaak grappige film, maar behoort binnen het oeuvre van Ken Loach slechts tot de subtop. De film wil zo’n beetje van alles zijn, komedie, drama, sportfilm, biopic, en schiet daardoor op alle punten net iets te kort. Maar het blijft een leuke tijdpassering.