Hoofdpersoon Wade Porter heeft het allemaal goed voor elkaar: een leuke vrouw, een gezonde zoon en een eigen bedrijfje waar toekomst in zit. Op een avond dringt een inbreker zijn huis binnen. Omdat hij vreest voor het leven van zijn gezin, gaat hij de crimineel met een honkbalknuppel achterna. Als deze net de deur uit is, geeft Porter hem een harde tik. De inbreker valt dood op de grond. Omdat de klap buiten de woning werd uitgedeeld, is Porter schuldig aan doodslag. Hij moet voor een aantal jaar achter de tralies.
 

Al snel raakt hij verweven in de spelletjes die in de gevangenis worden gespeeld. Dat wil zeggen, hij wordt erbij genaaid voor een moordaanslag op een medegevangene. Omdat hij weigert de naam van de echte dader bekend te maken, moet hij zijn straf uitzitten in een extra zwaarbewaakte inrichting. De corrupte gevangenisbewaarder Jackson laat hier gevangenen tegen elkaar vechten, in sommige gevallen zelfs tot op de dood. Porter krijgt hier niet alleen te  maken met het rassenonderscheid in de bajes, maar ook met een persoonlijke vete tegen Jackson. Gelukkig heeft hij een sympathieke kamergenoot: de rustige en respect afdwingende John Smith. Deze draagt echter een verleden vol geheimen met zich mee.
 

Gevangenisfilms zijn een genre op zich. De makers moeten van goeden huize komen om ervoor te zorgen dat de film niet in clichématigheden verzandt. Je kent het wel, de ruzies tussen de gevangenen, de slechte bewaker aan wie iedereen een hekel heeft en altijd die ene gevangene die een goede inborst blijkt te hebben. De speelfilm Felon biedt zo'n dergelijk uniek element. De gevangenen moeten het namelijk in brute gevechten tegen elkaar opnemen. Deze film lijkt hierdoor soms meer een actiefilm dan een traditionele gevangenisprent. Ondanks zijn bijzondere insteek is dit echter nog steeds een film onder de maat.
 

De genoemde actie is namelijk volstrekt ongeloofwaardig, waardoor Felon niet serieus genomen kan worden. Regelmatig had ik het idee naar een actiefilm met Jean-Claude van Damme te zitten kijken, van het type 'futuristische gevangenis met gevechten op leven en dood'. Het verhaal van Felon gaat dan ook niet heel veel verder dan dit, ondanks alle moeite die er genomen wordt om hieromheen nog wat emotie te brijen. Deze goed bedoelde pogingen stranden door het gebrekkige acteerwerk van hoofdrolspelers Stephen Dorff en Val Kilmer. Felon is een film waarvan ik me nauwelijks kan voorstellen dat er mensen op zitten te wachten. De genoemde minpunten maken dit tot een werkje dat ik snel weer wil vergeten.