Hammer is een erg stoere politie agent in Miami. Wanneer een van zijn vroegere oorlogsmaten om zijn hulp vraagt, aarzelt Hammer niet. Vooral niet, wanneer deze in een oogwenk het loodje legt. Hammer gaat als een bezetene achter de verantwoordelijke aan en laat hierbij een spoor van lijken achter. Erg roekeloos van onze held, die hierdoor op vakantie wordt gestuurd door zijn chef. Nu kan Hammer mooi uitzoeken waarom zijn vriend dood is. Dit leidt hem naar Jamaica, waar zijn vriend verweven was in een crimineel web. Samen met een andere oorlogsmaat gaat Hammer op onderzoek uit...

Ronduit debiele actiefilm zoals ze alleen in de jaren '80 gemaakt werden. De film valt in principe op te sommen met een enkele typering: Afgrijselijk. De prent doet bijzonder weinig goed en dat mag je voor een aardig deel Enzo G. Castellari aanrekenen. Naast de uiterst middelmatige regie was hij verantwoordelijk voor het abominabele scenario, waarin de clichés niet aan te slepen zijn.

Het acteerwerk is om te huilen. Werkelijk niemand bakt er iets van. Met name hoofdrolspeler Daniel Greene toont aan volslagen ongeschikt te zijn voor het vak.

De film is wat de actie betreft enkel op het einde enigszins de moeite waard. Pas dan wordt er een aanzienlijke hoeveelheid mensen afgeknald, waarbij het bloed uit de kogelgaten gutst. Hier en daar is er tevens wat vermakelijk sadisme; een kerel belandt met zijn pens op een cirkelzaag en andere gozer krijgt een pikhouweel in zijn bakkes.

Castellari heeft wel eens betere films gemaakt, om het maar eens zachtjes uit te drukken. De film is wel zo slecht dat ik er, af en toe, best om kon lachen. Vandaar dat mijn beoordeling nog relatief hoog uitvalt. Die momenten zijn echter te schaars om er meer van te maken. Overigens is de twist op het einde, waarbij blijkt dat de vriend waarom de heibel was zijn eigen dood in scène had gezet, vergeleken met de rest van het script bijna geniaal te noemen.

Hammerhead verscheen in Nederland op VHS, op het Concorde Video label.