Wat is beter dan één horror icoon? Twee horror iconen natuurlijk! Naast Frankenstein maakt Dracula zijn opwachting in een (wederom) onnavolgbaar cultwerkje van veelfilmer Jesus Franco.

Dit is een prutsfilm eerste klas waarin Dracula gevangen gehouden wordt door Frankenstein. Laatstgenoemde heeft plannen om een nieuw vampierenras te creëren. Dracula, die als een zombie onder controle staat van Frankenstein, wordt er aldus op uit gestuurd om zoveel mogelijk nieuwe vampieren te maken. Gelukkig weet een man van God het kwaad te stoppen...

Een film vertelt meestal een verhaal, maar van Jesus Franco hoeft dat niet altijd. Sowieso niet hier, waar het gebrek aan plot wordt gecompenseerd met een overdaad aan zooms; een goedkope techniek waarvan de regisseur nogal fan was. Vaak weet de man het aardig te doseren, maar hier wordt er in doorgeschoten. De film is tevens typisch Franco in de zin dat geslaagde momenten worden afgewisseld met compleet mislukte scènes die enkel hoongelach zullen opleveren in hun armetierigheid. Vooral de scène waarin een speelgoedvleermuis Frankenstein achterna zit is hilarisch in zijn cinematografische bedroevendheid.

Op het einde komt er ook nog een weerwolf zich in de strijd mengen, althans ik denk dat het dat moest voorstellen. Het had meer de schijn van een arme acteur die een bos schaamhaar op zijn gezicht kreeg geplakt en de opdracht had om verwilderd door het beeld te bewegen. Zou ik ook doen als ik zo'n baggerproductie terecht was gekomen.

Ik heb me met de film niet echt vermaakt. Ik was namelijk nuchter toen ik hem onderging. Hier staat tegenover dat ik me niet verveelde. Het is jammer dat tieten deze keer absent zijn, anders had ik er zelfs een kleine voldoende voor over gehad. Maar, zoals mijn vader dikwijls zegt: "Het kan niet altijd feest zijn".