Proof of LifeProof of Life werd meer bekend vanwege enkele romantische verwikkelingen dan vanwege de inhoud. In het script werd het personage gespeeld door Russell Crowe verliefd op het personage gespeeld door Meg Ryan. In werkelijkheid viel Meg Ryan voor Crowe. Ze verliet haar toenmalige echtgenoot (Randy Quaid) voor hem, maar de liefde was alweer voorbij voordat de film in première ging. Het script van Proof of Life is losjes gebaseerd op de ontvoering van de arts Thomas Hargrove, die in Columbia werd ontvoerd door Marxistische rebellen. De handeling is verplaatst naar een fictief Zuid-Amerikaans land genaamd Tecala, en de naam van de rebellenbeweging FARC is veranderd in ELT. Voor de opnames werd uitgeweken naar Nicaragua, dat voor enkele adembenemende locaties zorgde. Ontvoering, romantiek, psychologische oorlogsvoering, harde actie, kortom: alle ingrediënten voor een eersteklas ontspanningsfilm zijn in Proof of Life aanwezig. Regisseur Taylor Hackford schakelt handig heen en weer tussen de situatie thuis en de locaties in het Andesgebergte, waar Bowman door de rebellen wordt vastgehouden. De scènes in het rebellenkamp zijn vrij sterk, ook al wordt er (om politiek en bedrijfsleven te plezieren?) wel erg veel moeite gedaan om de rebellen af te schilderen als monsters. Steven Morse is echter sterk als Bowman, en we krijgen een intrigerende schildering van de chaotische toestand waarin het Marxistische verzet zich na de val van de muur bevindt: zonder buitenlandse steun, zonder geld, zonder veel hoop. De onderhandelingen tussen Crowe en de ELT zijn spannend en goed in het verhaal geïntegreerd. Het zwakke punt is Ryan. Met haar pruilerige gezichtje weet zij nooit de pijn voelbaar te maken van een echtgenote die veilig en wel thuis zit, terwijl haar partner elders aan de meest vreselijke kwellingen blootstaat. Het nogal onhandige geflirt tussen haar en Crowe krijgt door de achtergrondverhalen bovendien een wat ongemakkelijk, voyeuristisch tintje. Proof of Life is een onderhoudende maar tamelijk oppervlakkige romantische thriller. Fraai in beeld gebracht, en met soms verrassend harde actiescènes, maar niet erg memorabel.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |