Never say never again

Ondanks zijn belofte om nooit meer Bond te spelen, nadat hij in 1971 was teuggekeerd als 007 in Diamonds are Forever, nam Sean Connery de rol twaalf jaar later nog één keer voor zijn rekening. Zijn vrouw gaf hem de wijze raad om nooit meer nooit te zeggen, en die uitspraak werd gekozen als titel: Never say never again.

Dit is de enige Bondfilm die niet is gemaakt door EON Productions, en wordt door velen gezien als een onofficiële Bond. De introductie waarbij we Bond door de loop van pistool zien, en gehurkt in de richting van de camera zien schieten, ontbreekt hier, evenals de bijbehorende herkenningstune. Metro Goldwyn Mayer had de rechten verworven om een Bondfilm te maken (door een ander bedrijf, Orion Pictures, over te kopen), maar het introductiefilmpje en de tune behoorden niet tot de deal. Terwijl MGM met Connery in de weer was, produceerde EON elders haar eigen Bondfilm met Roger Moore, Octopussy.

Terwijl Bond een speciale training volgt in een kuuroord, komt hij toevallig op het spoor van een zwendel. Een man genaamd Jack Petachi wordt door een misdadige organisatie gedwongen om een operatie te ondergaan, waarbij zijn rechteroog wordt vervangen door een kunstoog dat de zelfde kenmerken heeft als het rechteroog van de Amerikaanse president. Doordat de man zich nu als de president kan identificeren, is hij in staat om in opdracht van SPECTRE twee nucleaire kernkoppen te stelen. Bond wordt op de zaak gezet en ontdekt dat Petachi werd gechanteerd door het criminele meesterbrein Largo, de ‘vriend’ van Petachi’s knappe maar naïeve zus, Domino.

Never say never again is een herverfilming van de eerdere Bondfilm Thunderball, met enkele wijzigingen om de twee films niet al te sterk op elkaar te doen lijken. Bonds eeuwige tegenstander Blofeld wordt gespeeld door Bergman-acteur Max von Sydow terwijl Largo wordt vertolkt door Klaus Maria Brandauer, in die tijd één van Europa’s populairste karakteracteurs. Als Bondvrouwen werden twee van de grootste sekssymbolen van het moment opgevoerd, Barbara Carrera en Kim Basinger. Beiden zijn in uitstekende vorm, vooral in letterlijke zin. De manier waarop Carrera aan haar einde komt is memorabel.  Er is ook nog een tactisch bijrolletje voor de komiek Rowan Atkinson (Mr. Bean).

De fraaie rolbezetting moet een zeker gebrek aan spectaculaire actie verhullen. De film is kleurrijk, maar alleen een achtervolgingsscène met 007 als motorcoureur is echt opwindend. Connery voldoet uiteraard goed als Bond, maar hij is een man van middelbare leeftijd geworden, en hoewel hij enkele maanden de sportschool inging voor de rol, kan hij zijn leeftijd niet verbergen. Dat is niet zo’n ramp, ook geheimagenten worden ouder, maar het is natuurlijk idioot om alle vrouwen smachtend te laten omkijken als een 53-jarige man voorbij komt.

Never say never again is al bij al geen onaardige Bond. Het script is nogal mager en het tempo ligt niet erg hoog, maar de vrouwen zijn mooi, de locaties kleurrijk, en de schurken grimmig.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Skyfall (actie / thriller : 8)
- Licence to Kill (actie / thriller : 7.5)
- From Russia with Love (actie / thriller : 7.5)
- Peur sur la Ville (actie / thriller : 7.5)
- Batoru rowaiaru (Battle Royale) (actie / thriller : 7.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie actie eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie thriller eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10