Passchendaele

Passchendaele van de Canadese regisseur Paul Gross* is een zeer ambitieuze productie. Gross liep jarenlang rond met het idee voor de film, maar had moeite om de financiën rond te krijgen. De film groeide werkelijk uit tot zijn geesteskind: niet alleen nam Gross de regie voor zijn rekening, hij schreef ook het scenario, speelde de hoofdrol en tekende voor de productie. Daarbij komt dan nog dat het scenario gedeeltelijk is gebaseerd op de belevenissen van zijn eigen grootvader, die deel uitmaakte van het Canadese  Alberta regiment dat tijdens de eerste wereldoorlog, onder Brits commando, aan de geallieerde zijde streed.

In een korte openingsscène, die zich afspeelt aan het front in België, maken we kennis met een Canadese onderofficier genaamd Michael Dunn. Zijn eenheid is verwikkeld in een hevige slag in de straten van een tot ruïne vervallen stadje en we zien hoe Dunn een jonge Duitse soldaat met een bajonet om het leven brengt. Daarna slaat een granaat in op de plaats van de handeling en verliest Dunn het bewustzijn. In de volgende scène wordt hem verteld dat hij is geopereerd en teruggevlogen naar Canada.

Dunn wordt verliefd op Sarah, de verpleegster die dagelijks aan zijn bed verschijnt. De twee beginnen een relatie en daardoor maakt Dunn ook kennis met de jongere broer van zijn geliefde, David, een ambitieuze jongen die per se naar Europa wil om mee te vechten in de oorlog. David heeft echter astma en wordt daarom afgekeurd voor actieve dienst, maar via een omweg weet hij toch een aanstelling te verkrijgen. Sarah denkt dat Dunn haar broer heeft overgehaald om naar Europa te vertrekken en verbreekt de verhouding, waarna Dunne besluit om David achterna te reizen. De twee ontmoeten elkaar tijdens de slag om Passendale (en raad eens wie daar ook opduikt, juist ja : een verpleegster genaamd Sarah).

Passchendaele werd in eigen land, Canada, met prijzen overladen, maar daarbuiten minder enthousiast onthaald. Zoals de synopsis wel duidelijk zal hebben gemaakt, zijn er nogal wat melodramatische ontwikkelingen. We worden zelfs getrakteerd op een vrijscène te midden van het oorlogsgeweld, met zoetgevooisde violen op de achtergrond. Je moet het maar verzinnen. Daar staat tegenover dat de slagveldscènes van een ongekende intensiteit zijn, en niet onderdoen voor wat Spielberg ons in Saving Private Ryan voortoverde. Passendaele is daarom moeilijk te beoordelen. De gevechtshandelingen zijn rauw en angstaanjagend, en prachtig gefilmd, de gebeurtenissen aan het thuisfront doen te veel denken aan een soap opera, en nemen bovendien erg veel tijd in beslag.

Noot:

* Sommigen zullen Gross kennen van TV-serie Due South, die hij ook zelf produceerde.  

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Pohwasogeuro (71 Into the Fire) (oorlog / drama : 7.5)
- Gettysburg (oorlog / drama : 7.5)
- De Overval (oorlog / drama : 7.5)
- Commandos (oorlog / drama : 7)
- Lebanon (oorlog / drama : 7)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie oorlog eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10