Opperhoofd van de Apaches Winnetou en pelsjager Old Firehand gaan een grensstadje helpen. Het wordt geterroriseerd door een wrede bende. Wanneer de broer van de bendeleider gedood wordt, wil de laatste wraak. Het stadje maakt zich op voor een bloedige slag met de bende...

Duitse western waarvan niet kan worden gezegd dat er een goed verhaal wordt verteld. De opzet is wat dat aangaat tamelijk rommelig. Zo zijn er te veel personages die stuk voor stuk een eigen subplotje hebben. Hierdoor is er niet echt een hoofdpersoon aan te wijzen, al moet Old Firehand dit voorstellen. De andere titelfiguur, Winnetou, is ook al van secundair belang. Maar gelukkig heeft hij zijn leuke zusje meegenomen.
 

 

De prent weet te overtuigen met zijn goed gefilmde actiescènes, die in een bevredigend aantal aanwezig zijn. De pistolen spreken, wat tevens geld voor pijl en boog. Er worden flink wat mensen afgeknald en opvallend veel vliegen er in de fik.
 

 

De gewelddadigheden zijn opmerkelijk. De prent heeft een hogere lijkenteller dan menig spaghetti western; bovendien een al even groot katholiek besef, maar werkt wel met de typische Winnetou knulligheid die je mag verwachten. Denk hierbij aan theatraal acteerwerk, infantiele humor en suffe romantiek. Het levert al met al een ambivalente, ietwat merkwaardige, film op die niet verveelt.

 

 

Oubullig is de film dus ook en dat veroorzaakte bij mij enkele glimlachjes. Met name een kerel die eruit ziet alsof hij 40 is, die een jeugdige gast van 17 moet neerzetten, gaat helemaal nergens over. Maar ook de afgezaagde Mexicanen (gespeeld door Duitsers en Joegoslaven) en een verwijfde Engelse Lord zijn stupide bedacht en - neergezet. De kostumering is een grote grap, wat met name wordt aangetoond door Winnetou, diens zus en pelsjager Old Firehand.