Paintball

In de openingsscène van Paintball, maken we kennis met een achttal jonge mensen die geblinddoekt naar een onbekende plaats in Oost-Europa worden gebracht om daar een spelletje paintball (oorlog met verfkogels) te spelen. Mensen toch. Laat je in een horrorfilm nooit naar een locatie in Oost-Europa brengen, want daar is het niet pluis.

Wat het achttal te wachten staat na de dropping, ligt natuurlijk een beetje voor de hand. Iemand gebruikt echte kogels in plaats van de met verf gevulde balletjes, en binnen de kortste keren worden twee deelnemers meedogenloos afgemaakt. In een rap tempo gaat het zo verder, waarbij het duidelijk wordt dat de het spelletje paintball deel uitmaakt van een veel groter spel, waarbij de deelnemers als menselijk groot wild fungeren voor een georganiseerde jachtpartij, die via verdekt opgestelde camera’s wordt gadegeslagen door een select gezelschap dat geniet van dit soort realistische slachtpartijen. We zijn in Oost-Europa, dus Hostel is niet veraf.

Het uitgangspunt van Paintball is goed, de uitwerking is matig. Voordat we kennis hebben kunnen maken met de personages, worden ze vanuit het vliegtuig, hup twee, in de combat zone gedropt. Veel films in dit genre hebben een kalme opbouw van zo’n twintig minuten waarin niet veel gebeurt, maar waarin we een beetje vertrouwd raken met de slachtoffers. Hier niet, met als gevolg dat het erg lang duurt voordat je enige betrokkenheid gaat voelen bij wat er op het scherm gebeurt. Ook de rare accenten en de slechte synchronisatie van de stemmen is hinderlijk. Paintball is een Spaanse productie, maar gefilmd in het Engels, met een internationale cast, bestaande uit nobele onbekenden. En niet iedereen spreekt even goed Engels.

Dat is allemaal jammer, want Paintball telt ook een paar pluspunten. De moordenaar beschikt over een zogenaamde thermal-vision camera, waarmee hij de slachtoffers ook in het pikkedonker kan traceren. We zien enkele moorden door deze camera, hetgeen een merkwaardig grimmig effect sorteert (wit bloed!). Het slot – de finale tweestrijd tussen de laatste overlevende en de jager – is voortreffelijk uitgewerkt, mede doordat er enige interactie ontstaat tussen de verschillende niveaus waarop de handeling zich afspeelt: één van de organisatoren gaat het opnemen voor het laatste slachtoffer, en begint het spel handig te manipuleren. Het is ook aardig om vast te stellen dat de losse eindjes in de plot uiteindelijk keurig aan elkaar worden geknoopt. In veel films in dit genre is dat wel even anders. Een spannend laatste kwartier is echter niet genoeg om deze film een voldoende te geven.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Predator 2 (horror / actie : 6)
- Black Death (actie / horror : 7)
- Ghosts of Mars (actie / horror : 6.5)
- Predators (actie / horror : 6)
- Halloween (horror : 8)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie horror eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie actie eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10