Beyond a Reasonable DoubtSoms zijn mensen niet uit het nieuws te branden. Michael Douglas is momenteel in de bioscoop te zien in Wall Street, Money never sleeps, een vervolg op Wall Street uit 1987, de film die hem een Oscar opleverde. Er gaan geruchten dat hij met de sequel opnieuw in de prijzen gaat vallen, er is kanker bij hem vastgesteld, en dan is er ook nog deze film, een remake van een gelijknamige film van Fritz Lang uit 1956. Hoewel hij als eerste op de totelrol staat, is Douglas in Beyond a Reasonable Doubt niet veel meer dan een veredelde bijrolspeler. Hij komt slechts zo nu en dan in beeld en je hebt de indruk dat zijn scènes op een rustige vrijdagnamiddag zijn opgenomen. Douglas zegt braaf zijn teksten op en maakt zich verder niet druk. De film lijkt eerder een poging om de twee jonge hoofdrolspelers, Jesse Metcalfe en Amber Tamblyn als serieuze acteurs te lanceren. Beiden maakten naam via televisie, en waren daarna te zien in lichtere producties, gericht op een jong en hip publiek. Metcalfe groeide dankzij zijn rol als jonge minnaar van Eva Longoria in Desperate Housewives ook uit tot een sekssymbool (een status die in Beyond a Reasonable Doubt stevig wordt uitgebuit). Dankzij zijn knappe uiterlijk en vlotte babbel, heeft de piepjonge onderzoeksjournalist C.J. Nicholas razendsnel de sterstatus bereikt. Hij verdient geld als water, maar hij heeft één grote obsessie: hij zou graag aantonen dat de openbare aanklager van de staat Louisiana (die politieke ambities koestert) een bedrieger is. Nicholas is er zeker van dat D.A. Mark Hunter diverse malen heeft geknoeid met bewijsmateriaal om een veroordeling rond te krijgen. Uiteindelijk ziet hij maar één mogelijkheid om zijn gelijk te bewijzen: hij besluit zich te laten beschuldigen van een misdaad die hij niet heeft gepleegd. De truc is dat hij tegelijkertijd bewijzen verzamelt voor zijn onschuld, die zullen worden gepresenteerd op het moment dat Hunter met vervalste bewijzen op tafel komt. Nicholas neemt een bevriende onderzoeksjournalist in de hand (die het bewijsmateriaal moet bewaken) en versiert ook de assistente van Hunter, die natuurlijk als een blok voor hem valt. Alles lijkt goed te gaan, maar dan verongelukt de man die zijn onschuld kan aantonen … Het uitgangspunt van de originele film werd al vergezocht genoemd, maar veel critici zagen deze tekortkoming door de vingers omdat de film een zinvol onderwerp behandelde: het was een aanklacht tegen de doodstraf. Die invalshoek ontbreekt geheel in deze remake, die meer lijkt op een puzzeldetective à la Agatha Christie (er zijn trouwens overeenkomsten met enkele van haar romannetjes). Metcalfe is niet echt slecht en Tamblyn zelfs vrij goed, er is ook een redelijk spannende scène in een parkeergarage en de uiteindelijke plottwist zal veel kijkers volkomen verrassen. Maar het verhaal mist ieder greintje geloofwaardigheid en de montage is vaak zo chaotisch dat je als kijker soms nauwelijks begrijpt wat er aan de hand is. Pure middelmaat.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |