In opdracht van hun vader wordt de Siamese tweeling Duane en Belial Bradley tegen hun wil gescheiden als ze 12 zijn. Duane is een nerdy maar normale gast, Belial echter, is een ondermaats gedrocht. Pa Bradley wordt het eerste slachtoffer van Belial die wraak neemt voor het feit na de operatie bij het vuilnis te zijn gegooid. Na te zijn opgevoed door hun liefhebbende tante trekken de broers jaren later naar New York. Belial woont inmiddels in een rieten mand die Duane altijd bij zich heeft. In New York sporen ze de doktoren op verantwoordelijk voor de operatie. Deze worden op brute wijze vermoord door Belial.
Ook de romantische sub-plot wordt wreed verstoord door deze afzichtelijke mutant. Belial is zo jaloers op Duane dat hij zijn vriendinnetje afslacht. Dat doet Duane zich realiseren dat ze niet meer samen door een deur kunnen. In hun goedkope hotelkamer vindt de climax plaats, een gevecht tussen de twee broers.
Deze no-budget film is op bijna alle fronten extreem slecht, vooral het lachwekkende acteerwerk en de stop motion stukken als Belial uit zijn mand is. Op de een of andere manier kreeg ik toch enige sympathie voor deze film en zijn hoofdpersonages. Vooral omdat de sterfscenes behoorlijk cool en bloederig zijn. Bovendien doen verhalen over wraak het wel vaker goed bij mij.