Voormalig premiejager Miller Colt is nu priester en strijkt neer in een stadje om er een kerk te bouwen. Hij wordt echter bijna gelynched als de bank wordt beroofd door een bende en hij ervan de schuld krijgt. Dit wordt echter voorkomen door de sheriff, waarop de man van God op zoek gaat naar de daders en de gestolen buit...

Met weinig verbeelding geschoten spaghetti western die, met name vanwege de tachtig minuten speelduur, maar net is uit te zitten. De premisse klinkt aardig, maar wat op voorhand cool lijkt -een priester met een pistool- blijkt uiteindelijk een sof met een infantiele Christelijke moraal. De priester kan heel goed schieten, maar blijkt geenszins van plan om mensen te doden; hij schiet liever in hoeden en handen. Vroeger was hij stoer, maar nu helaas niet meer. En dat maakt de film zelf ook stukken minder stoer.
 

 

Aan hoofdrolspeler Guy Madison ligt het niet. Die probeert er nog alles aan te doen, maar kan niet verhinderen dat er sprake is van een gezapige film. Op een gegeven moment belanden we aan in een fort, waarin iedereen zich een beetje aan het vervelen is. Dit hebben de makers uitstekend weten over te brengen op de kijker, want ook ik begon mij kapot te vervelen.

Richard Harrison staat als tweede op de titelrol, maar zijn inbreng is marginaal te noemen. Wanneer wel in beeld schmiert hij erop los als sheriff, die om de haverklap 'damnit' zegt. Hier zou je nog een leuk drinkspelletje omheen kunnen maken, ware het niet dat hij enkel in het begin en op het einde in het stuk voorkomt.

Zouteloos is ook hetgeen dat voor humor moet doorgaan. Dit wordt wellicht het beste geïllustreerd door een grappig bedoeld Schots personage met een doedelzak. Vreselijk. Ook de slotscène waarin de priester eindelijk zijn kerkje heeft en de town folk met pistoolschoten naar de mis leidt, we zien de bevolking versneld eieren voor hun geld kiezen terwijl de saloon op slot zit, is werkelijk afgrijselijk.

Nog iets slechts, wat dan weer wel geinig is: In flashbacks zien we dat Miller als kind getuige was van de moord op zijn ouders. Twintig jaar later (of zo) zoekt hij de daders op om ze af te knallen. Deze slechteriken zien er gewoon nog hetzelfde uit. Sterker nog: Ze hebben tevens dezelfde kleren aan! Hahaha. Nee, doe jezelf een lol en sla deze Italo western over.