Frozen Studenten Parker, Joe en Dan zijn een dagje aan het skiën. Ze gaan als laatste nog een keer omhoog met de skilift, maar door een communicatiefout van de beheerders wordt de lift stopgezet terwijl het drietal er nog in zit. Eerst denken ze nog aan een grap of stroomuitval, doch als blijkt dat de lift niet meer in beweging gaat komen slaat de paniek toe. Een nacht in de vrieskou doorbrengen in een stoeltjeslift kan immers de dood betekenen. De vrienden zullen nu moeilijke beslissingen moeten nemen om te overleven. De eerste die ze maken is direct zeer ongelukkig: Dan springt twintig meter naar beneden en breekt hierbij zijn beide benen. Niet veel later staat er een hongerige wolf voor zijn neus. Hoe gaan Parker en Joe de nacht nu doorkomen? Voor het welslagen van een film als deze zijn twee ingrediënten van cruciaal belang: acteerwerk en geloofwaardigheid. Om met die laatste te beginnen, hiermee zit het wel snor. Er is gelukkig weinig ruimte voor sentimentele stukken, overdreven reddingsacties en heldhafterij. De drie vrienden zitten in de penarie en krijgen een flinke lading shit over zich heen. Hun eigen reddingspogingen en vertoond gedraag komen natuurlijk over, hoewel er altijd een aantal zaken is waar men de vraagtekens bij kan zetten. Deze zijn echter slechts zeer weinig aanwezig. Veel acties resulteren in bloed en fysieke en emotionele pijn, waardoor de kwelling van de karakters een reële lading heeft. Het acteerwerk is de zwakke factor van de twee genoemde zaken. De drie hoofdrolspelers hebben duidelijk nog niet voldoende ervaring met het spelen in films, om in een karaktergedreven film als Frozen te spelen. Hun prestaties zijn echter adequaat genoeg om van een geslaagde rolprent te spelen. Het is er geen die je nog heel lang zal heugen, maar in het genre van de survivalfilm scoort deze zeker een voldoende en is er veel slechter werk verschenen. Geheel terzijde, iets dat ik niet vaak heb bij het kijken van films, maar in Frozen heb ik me serieus afgevraagd wat het nut is van de toevoeging van het roken van sigaretten door een van de hoofdrolspelers. Na een tijdje is er een shot van een leeg pakje sigaretten, maar hier gebeurt verder niets mee. Ook worden peuken of aanstekers niet gebruikt als hulpmiddel om te ontsnappen. Als MagGyver in die lift had gezeten was Frozen ongetwijfeld heel anders verlopen….
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
       |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
FrozenDrie jongeren (een meisje, haar vriend en een jeugdvriend van de jongen) maken een weekenduitstapje in de bergen, ergens in het Noord-oosten van de VS. Op zondagmiddag nemen ze de stoeltjeslift naar de top, voor een partijtje snowboarden. Alles verloopt naar wens, maar als ze terug willen keren naar het hotel, krijgen ze te horen dat de stoeltjeslift zojuist is gesloten in verband met het slechte weer. Na veel vijven en zessen krijgen ze toch nog toestelmming om af te dalen, maar dan wordt door de een misverstand de stroom van de lift uitgeschakeld, op het moment dat het drietal pas halverwege is. Even later gaan ook alle lichten uit … Daar hangen ze dus: hoog boven de helling, in het donker, in de vrieskou … Natuurlijk (u raadde het al) heeft geen van hen een gsm op zak. Niet erg waarschijnlijk, als je het mij vraagt. Het mobieltje moet onder regisseurs van horrofilms wel het meest gehate gebruiksvoorwerp zijn, veelbelovende uitgangspunten voor een griezelige prent, lijken bij voorbaat al onbruikbaar. Regisseur Adam Green laat het niet aan zijn hart komen: hij doet of zijn neus bloedt en gaat vol voor een huiveringwekkende nachtmerrie in een winters landschap. En die nachtmerrie werkt. Na een rustige aanloop, waarin we de kans krijgen om ons wat met de drie personages te identificeren, zijn we vertrokken voor een vaak koortsachtig spannend avontuur. Naar men fluistert, vielen tijdens de premiere op Sundancefestival enkele toeschouwers flauw van de spanning. Er wordt ook gefluisterd dat de regisseur (blijkbaar een erg doortrapte figuur) alles in scène had gezet. Dat laatste lijkt aannemelijk, want er worden wel films gemaakt die gruwelijker of angstaanjagender zijn, maar het dient gezegd dat Green er aardig in slaagt om je als kijker de daver op het lijf te jagen. Iemand die uit de lift springt, loopt twee gecompliceerde beenbreuken op, waarbij dus de botten naar buiten steken. Een hand vriest vast aan een metalen beugel (auw!). En het ergst van al: Er lopen in de vallei wolven rond, en die laten zich niet onbetuigd. Ik moest op een gegeven moment denken aan de befaamde hit van Drs. P, De Dodenrit (Troika hier, troika daar), die gaat over een familie waarvan de leden één voor één door de wolven worden verslonden. Aan het eind van het liedje, is slechts één persoon over, die alsnog zal worden verslonden. Aan het slot van deze film is ook slecht één van de drie jongeren over. Hoe het afloopt, zeg ik niet. Het ontbreken van mobieltes is niet de enige logische hapering van het scenario. Op het Net worden hevige discussies gevoerd over de onwaarschijnlijkheden, en de vraag of die al dan niet de pret bederven. Mij vielen ze wel op, maar ik vond de film tegelijktijd zo spannend dat ik mer er niet al veel zorgen om maakte. Frozen is een lekkere kleine thriller, kort, hevig en grimmig. Ik heb me er goed mee vermaakt.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
