Obsession1976 was een goed jaar voor Brian De Palma. In dat jaar maakte hij twee films die zijn faam zouden vestigen als één van de beste regisseurs van zijn tijd, de Stephen King verfilming Carrie, en het door Hitchcock’s Vertigo beïnvloede Obsession. Obsession begint in 1959. Michael Courtland, een succesvolle zakenman uit New Orleans, is gelukkig getrouwd met Elizabeth, en heeft met haar een 10-jarig dochtertje. Na afloop van een feestje worden moeder en dochter gekipnapt. Om de kidnappers in de val te lokken, adviseert de politie om het losgeld te vervangen door waardeloos oud papier, maar de onderneming eindigt in een wilde achtervolging, waarbij de auto met de kidnappers en de slachtoffers van de weg raakt en in brand vliegt.
De handeling wordt dan verplaatst naar 1975. Michael is een gebroken man, iemand die de herinneringen aan de fatale nacht niet van zich af kan zetten. Om zijn schuldgevoelens te bezweren, heeft hij een enorm monument opgericht voor zijn overleden vrouw en dochter. Op uitnodiging van zijn zakenpartner maakt hij een reis naar Florence, Italië, en daar gebeurt het onmogelijke: in een kerk in het hart van de stad, ontmoet hij een vrouw die het evenbeeld is van Elizabeth. Michael denkt dat hij een tweede kans krijgt, en op een huiveringwekkende manier klopt dat ook: hij wordt verliefd op de dubbelgangster van zijn overleden vrouw, en vraagt haar ten huwelijk. Ze stemt toe, maar op de avond van hun huwelijksdag, wordt de bruid ontvoerd. De brief waarin om losgeld wordt gevraagd, is een exacte kopie van de losgeldbrief uit 1959 … Zoals gezegd werd Obsession geïnspireerd door Hitchcock’s Vertigo. De overeenkomsten worden nog benadrukt door de soundtrack van Bernard Herrman, Hitchcock’s favoriete componist. Maar De Palma voert voldoende nieuwe elementen toe om interessant te blijven, ook voor wie Vertigo gezien heeft. Naar De Palma’s maatstaven is dit een verrassend warme film, het romantische drama dat aan de basis ligt van het script, krjgt haast evenveel aandacht als het thrilleraspect. Het is (mede daardoor) ook een van zijn traagste films, maar geen angst: hoewel de cruciale draai in het verhaal voorspelbaar is, blijft De Palma de kijker trakteren op kleine plotwendingen, die er de spanning tot op het laatste moment inhouden. Obsession is één van de betere thrillers van De Palma. Cliff Robertson en Geneviève Bujold zijn ontroerend als het geplaagde liefdeskoppel, en John Lithgow (die hier zijn speelfilmdebuut maakt) steelt de show als Robertson’s gladde zakenpartner. De film werd ook bekend dankzij de fabelachtige fotografie (van Vilmos Zigmond) van de Italiaanse kunststad Florence.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
