The Disappearance of Alice Creed

In de eerste minuten van de film zien we hoe twee mannen - de een jong, de ander wat ouder - een appartement ombouwen tot een geluidsdichte kerker. Daarna ontvoeren ze een jonge vrouw genaamd Alice Creed. De verhoudingen tussen de twee mannen lijken duidelijk: de oudere man heeft de leiding en verzorgt de contacten met de buitenwereld, de jongere is er om de vuilere klusjes op te knappen. Tijdens één van die klusjes, weet Alice hem te ontwapenen, maar dan doet hij iets raars: hij zegt wie hij is en haalt de bivakmuts van zijn hoofd …

En plots liggen de verhoudingen tussen de drie betrokkenen heel anders. Maar dit is niet de laatste verrassende wending. Het gaat telkens om kleine verschuivingen, die ervoor zorgen dat de gebeurtenissen in een ander daglicht komen te staan. The Disappearance van Alice Creed is een kleine film: er zijn slechts drie acteurs en de handeling speelt zich grotendeels af in een appartement met niet meer dan twee kamers. Alleen voor de openingsscène en het slot, verlaten we deze locatie. De claustrofobische sfeer komt de spanning echter ten goede. Pas op het allerlaatste moment, wordt ons de betekenis van de titel onthuld: pas dan begrijpen we op welke manier Alice Creed is ‘verdwenen’.

Regisseur J. Blakeson had enkel een paar korte filmpjes op zijn naam staan. Deze debuutfilm maakt meteen duidelijk dat hij een groot talent is. De scène met een WC die maar niet wil doorspoelen, is een pareltje. De drie (tamelijk bekende) acteurs deden voor weinig geld mee omdat ze geloofden in het project. Compton en Marsan zijn erg goed als het vreemde koppel ontvoerders, maar ze worden zo mogelijk nog overtroffen door de adembenemde Gemma Arterton. Zij deed mee in spektakelfilms als Clash of the Titans en Quatum of Solace, en krijgt hier de kans om te tonen dat ze echt kan acteren.

De film doet soms denken aan de legendarische thiller Shallow Grave van Danny Boyle. De lof die Blakeson voor zijn debuutfilm kreeg is verdiend, maar er zijn wel een paar minpunten aan te wijzen. Als we – zo ongeveer halverwege de film – beseffen hoe de verhoudingen precies liggen, krijgen de wendingen iets plichtmatigs. Saai wordt het nooit, maar pas in het laatste kwartier weet de regisseur ons opnieuw bij de strot te pakken. Ik wil echter niet op alle slakken zout leggen, want dit is een thriller zoals we vaker zouden willen zien: klein, onopgesmukt, effectief.

Aanbevolen.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- La Femme Infidèle (The Unfaithful Wife) (thriller / drama : 8)
- Que la bête meure (thriller / drama : 8)
- Desu nôto (Death Note) (thriller / fantasy : 7.5)
- Obsession (thriller / romantiek : 7.5)
- Schemer (thriller : 7.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie thriller eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10