Op terugreis van een gezellige wandelvakantie, ziet de familie Wilson een vreemd licht schijnen dat bijna in aanraking lijkt te komen met hun auto. Ze verliezen het bewustzijn en weten later nauwelijks meer wat er precies is gebeurd. Daags later staat er een aantal MIB (Men In Black) voor de deur, die zich nogal vreemd gedragen en heel rare vragen stellen. Het blijkt een groep aliens in vermomming die hun aanwezigheid op aarde geheim willen houden. Hiervoor schuwen ze geen enkel middel, inclusief geweld en bloed. De Wilsons roepen daarop de hulp in van Stan Mills, schrijver van een reeks populaire boeken over buitenaardse wezens.

In de jaren negentig waren aliens -en dan met name van die grijze met grote zwarte ogen- een behoorlijk grote hype. De serie X-Files met agenten Scully en Mulder is wel het allergrootste voorbeeld van deze populariteit. Ook films als Independence Day en Men In Black hebben een behoorlijke duit in het zakje gedaan. The Shadow Men lijkt zo eind jaren negentig ook een graantje van dit succes mee willen hebben pikken.

De poging hiertoe is weinig geslaagd te noemen. Er is eenvoudigweg ook weinig goeds aan deze film op te noemen. Als ik dan een positief punt moet noemen is het de geruime actie die vooral tegen het eind de grootste verveling tegen gaat. Opvallend triest zijn de vertoningen van de zwarte mannen en de aliens die zij spelen. Zelden heb ik zo'n eendimensionale karakters gezien, tenzij dit een poging tot humor is geweest, die mij dan weer volledig is gegaan. Ook de pakjes die de aliens aanhebben doen op geen enkele manier denken met echte buitenaardsen van doen te hebben. Wat een nepzooi. The Shadow Men viste ik uit een uitverkoopbak en dat is ook de plek waar deze behoort.