De niet al te snuggere Philo Beddoe kloot wat aan en verdient af en toe wat geld met vechten. Ook zijn beste vriend, aap Clyde, heeft hij gewonnen met knokken. Philo kon er niet tegen het beest gekooid te zien. Clyde is echter een probleem voor ma, want hij vreet haar koekjes op. Bovendien moet je geen blikje bier nuttige in zijn bijzijn, want de primaat wordt een beetje gemeen wanneer hem niets wordt gegund. En van Philo mag hij enkel op zaterdag drinken.

Het komt voor ma dan ook goed uit dat Philo hoteldebotel is van een doortrapt countryzangeresje die denkt dat ze het helemaal gaat maken. Philo snapt namelijk de hint niet dat zij hem niet wil en reist samen met Clyde en broer Orville het hele land door om haar te vinden. Het reisgezelschap wordt hierbij achtervolgd door een achterlijke motorbende en een duo smerissen. Zowel de bikers als de agenten zijn namelijk door Philo inelkaar gemept en willen hiervoor wraak...
 

 

Goeie ouwe Clint draaft in Every Which Way But Loose op om te worden weggespeeld door een aap. Dit is meteen het grappigste gegeven aan deze komedie. Er valt wel meer te lachen, daar niet van. De grappen zijn echter dungezaaid en van een bedenkelijk niveau.

Het is familievermaak van de oude school, met domme grappen, al even domme personages en nog dommere knokpartijen. De prent is hierdoor echter licht verteerbaar en in een melige bui best te verstouwen.

Het scenario was eigenlijk voor Burt Reynolds bestemd, wat ik me goed kan voorstellen. Eastwood vult zijn rol ongeveer in 'op zijn Reynolds' en zou later zelfs nog fungeren in een vervolg op de film getiteld Any Which Way You Can. Helaas voor de acteur steelt ook daarin aap Clyde de show.