Placide Smellekens is een sukkelige man van middelbare leeftijd, zonder vrouw, wonende in een kleine caravan, met de fantastische baan van vogelkooitjesverkoper. Op een dag ontmoet hij bij toeval de knappe Sarah, die zojuist bezig is met een fotoshoot voor een modellenbureau. Door een klein foutje belandt Placide op de foto en wonder boven wonder raakt de modewereld geïnteresseerd in zijn vreselijk lelijke kledingstijl.

Hij krijgt dan ook een baan aangeboden als model bij het bureau, wat hem de kans geeft aan te pappen met Sarah, die op geen enkele wijze interesse in hem heeft. Langzaam aan wordt Placide echter steeds populairder en krijgt hij een alter ego aangemeten: Koko Flanel. Binnen het wereldje zijn er echter ook genoeg mensen die snel weer van hem af willen komen. Zal het hem lukken een populair model te blijven en daarnaast Sarah voor zich te winnen?
 

Deze romantische komedie mag met recht een Belgische klassieker genoemd worden, net zoals Flodder dat in Nederland is. Ze zijn natuurlijk van een totaal andere orde qua stijl, maar de reputatie van beide is zeker gelijk. Er is een overduidelijke ster aan te wijzen in Koko Flanel, dat is Urbanus, zoveel moge duidelijk zijn. Zijn karakter is in deze film oprecht leuk en neemt het leeuwendeel van de lachmomenten voor zijn rekening. Zijn geklungel en prutserigheid zijn een genot om naar te kijken en de gekke bekken die hij hierbij trekt zijn kenmerkend en legendarisch. Zo spreekt de scène waarin hij op een lopende band moet oefenen voor de catwalk boekdelen. Het fijne is dat hij wordt gesteund door een cast die ook goed weet hoe ze moet acteren in een film als deze.

Al met al had ik deze film wel eens eerder kunnen kijken dan meer dan twintig jaar na verschijning. Om in stijl af te sluiten: een plezante film!