Bonds tegenspeler in de film heet Scaramanga, en hij is de duurste huurmoordenaar ter wereld. Als M, het hoofd van de geheime dienst een gouden kogel ontvangt, denkt hij dat James Bond het volgende slachtoffer zal zijn van de man met de gouden revolver. Bond is met een andere zaak bezig: Het opsporen van een een machine om zonne-energie te bundelen - de zg. 'solex agitator' - die in verkeerde handen dreigt te vallen. Hij wordt nu echter met spoed achter Scaramanga aangestuurd. Daarbij krijgt hij hulp van Miss Goodnight, een onhandige (maar charmante) medewerkster van de geheime dienst. Via Scaramanga’s minnares komt Bond uiteindelijk in aanraking met de huurmoordenaar, die inmiddels de solex agitator in handen heeft ... De film is vooral bekend geworden dankzij een geweldige stunt, waarbij de auto van Bond over een rivier vliegt en daarbij in de lucht om zijn eigen as draait. We krijgen wat humor, wat karate en vooral veel achtervolgingen, te land, ter zee en in de lucht. Veel critici ergerden zich aan de quasi-komische toon van de productie. The Man with the Golden Gun is de eerste Bond die eigenlijk voornamelijk een komedie is. Uitgerekend in deze film heeft Moore een paar ‘hardere’ scènes: Een vroege vechtpartij is gefilmd in de stijl van Connery, Scaramanga’s assistente (Maud Adams) wordt door Bond wel erg hard aangepakt, en de scène waarin ze door Bond dood wordt angetroffen, is voor de reeks een tamelijk morbide moment.
De quasi-komische toon waar veel critici over vielen, valt bij nader inzien wel mee, vooral omdat het na deze film allemaal nog erger zou worden. Er gebeurt zoveel dat het nooit saai wordt, maar het wil door de opgewekte toon en losse structuur ook nooit echt opwindend worden. Het voornaamste probleem is het ontbreken van een grote finale. Het duel Bond-Scaramanga is meer iets voor een western dan een Bondfilm, maar Sergio Leone was niet op de set om er iets bijzonders van te maken.
